Σαν ένα νεκροταφείο μπρος μου
το' βλεπα τούτο το λιβάδι
με τα ονόματα των ποιητών
που μπρος μου απλωνόταν
Σα να'βλεπα τα σώματά τους
να κείτονται στους φρεσκοστρωμένους δρόμους
Παρέλαση σημαντικών ζωών
που σου' ρχόταν να πας να τους ξυπνήσεις
Να πάτε μαζί να μαζέψετε αγριολούλουδα της Άνοιξης
ή φρούτα του καλοκαιριού
κι έτσι στα ξαφνικά
να σκαρώσουνε από ένα ποίημα
ή μια σοφία της στιγμής
Κι εγώ ...
Η ταπεινότητά μου
Για τη δική μου εποχή, τι έχετε να πείτε κύριοί μου
με περιέργεια θα τους ρωτούσα Λ.Ζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου