(Εγχειρίδιον,
του ανθρώπου το πηρίδιον(σακούλι,τσέπη)
Οπου ο πόνος κατοικεί , μήτε υπάρχει ζήση.
=Οπου η τύχη παίζεται και η ψυχή πουλιέται
εκεί ο πόλεμος βροντά,εκεί η ζωή πετιέται.
=Οπου το χώμα άγονο κι’ο κόσμος αρμενίζει,
το μέλλον θ’άναι άκαρπο,ακόμα κι’από ρύζι.
=Οπου η αγάπη ξαγρυπνά, κι’είν’ η ζωή στη φύση
εκεί ειρήνη θα λοχά,εκεί υπάρχει η λύση.
=Η αγάπη είναι λαίμαργη,μοιάζει πολύ στην άμμο
που δεν χορταίνει θάλασσα,έτσι κι’αυτή στο γάμο.
=Ο,τι κακό κι’αν κάνουμε το λέμε..αμαρτία
και τα κακά μας κύκλωσαν ,όλα σε…απαρτία.
=Οποιος τα ζώα αγαπά και με στοργή προσέχει,
κακία,μίσος στην καρδιά ουδέποτε θα έχει.
=Ολοι οι Αγιογδύτορες,ίδια έχουν την τσέπη
που κρύβουν μέσα το Θεό και τον καλούν σαν…<πρέπει>.
=Τ’άνθρώπου είναι μια πληγή και η πλεονεξία
που γιατρεύεται μονάχα μ’ αγάπης την αξία.
=Οπου ο κόσμος δεν γελά,του χάνεται η μέρα
και η ζωή του δυστυχώς,μισεύει στον αγέρα.
=Ποικίλλουνε οι άνθρωποι στο χρώμα και στούς «ρόλους»
μα οι αισθήσεις κι’η «κοιλιά»,ίδια είναι σε όλους
=Οπου πουλιέται τ’ όνομα, χάνεται και η κτήση
και μοναχά ο πόλεμος, κτήσης δίνει τη λύση.
=Οποιος τη συνείδησή του με φρόνηση λογάται,
σίγουρος θάναι στη ζωή κι’ήρεμα θα κοιμάται.
=Oποιος έχει και δίνει,μόνος του πανηγυρίζει
κι’όποιος δίνει χωρίς νάχει,την ψυχή του κερδίζει
=Μοιάζει στη θάλασσα η γυναίκα,λένε και στη φωτιά,
μα χωρίς γυναίκα,ποιός κερδίζει της ζωής ...πρωτιά.
=Η τιμή σε όλους μοιάζει ,< χώρο>θέλει στο χρόνο.
χώρος όμως και χρόνος στήν τιμή φέρνουν τον πόνο
=Μάνα το φόβο έχει ,το μίσος με τα..σπίτια του
γι’αυτό θάρρος κι’αγάπη ,τα όλπα για την ήττα του.
=Αν μιά φιλία σου ζητούν να κάνεις απ’ανάγκη,
το δρόμο δές προσεχτικά μην πέσεις σε φαράγγι.
=Nα πολεμάς <το χθόνιο> κι’ας φαίνεται καλό.
Οι<χθόνιοι>, ζούνε, σκώληκες και μ’αναφτό δαυλό.
=Σαν δεν μπορείς τις πεθυμιές σου να πολεμήσεις
καλύτερα απ’το ύπνο σου να μην ξυπνήσεις.
= Δόξα και χρήμα οι άνθρωποι μεσ’τη ζωή ζητούνε
μα μεσ’το χώμα σαν βρεθούν,μητ’ ουρανό..γρικούνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου