Τα χέρια σου παρένθεση στο χώρο
Κι η ανάσα μας ένα θαυμαστικό.
Θέλω να διαρκέσει, σβήσε την τελεία
Ή μάλλον βάλε κι άλλες δυο,
Ν’ αποσιωπήσουν τον παράδεισό μου.
Τα χάδια που ποτέ δεν έχω πάρει
Ας φίλαγα τα χέρια σου, τις μέδουσες
Μακάρι…
Τα μάτια, τους απόκρημνους βυθούς σου
Και τους κλειστούς που μύρισα και άνοιξα
Ανθούς σου…
Όσο σε σκέφτομαι
Μήπως σου γράψω όσα δεν κατάλαβες
Και πάντα πέφτω με
Μια ορμή.
Όσο σε σκέφτομαι
Σκαρώνω ρίμες ταιριαστές κι ανάστροφες
Και πάντα πέφτω με
Μια ορμή.
Όσο σε σκέφτομαι
Να τιθασεύσω πάθος ακατάληκτο
Μήπως σε γευτώ με
Το κορμί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου