Τη ψυχή μου πώς να συγκρατήσω
στη δική σου να μη ταιριάζει ψυχή;
Πώς να τη κάνω με κάτι άλλο να υψωθεί
πάνω από σένα; Θάθελα με ό,τι πια εχάθη
μες στο σκοτάδι να την ασφαλίσω
σε μια γωνιά ήρεμη και ξένη που να μη
δονείται όταν της αναδεύονται τα βάθη.
Ό,τι σε 'σε και μένα φέρνει ταραχή
κοντά μας φέρνει, σα μια δοξαριά
που μια φωνήν αφήνει, μοναχή
από τις δυο χορδές! Πού είμαστε δεμένοι;
Ποιό όργανο, ποιός παίχτης είναι, ω τραγούδι, που μας δένει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου