Δεν ειν’ τα κιτρινόφυλλα που την καρδιά σκεπάζουν
δεν είναι οι Νοέμβρηδες οι τόσοι που διαβήκαν
δεν είν’ νοτίδες των ματιών στη θύμηση που στάζουν
δεν είναι τα αγνά όνειρα ελπίδες που αφήσαν
δεν είναι το νοστάλγημα του χρόνου καταπότι
δεν είναι ο ψυχορός στη γενεθλία νιότη
δεν είναι η χρονοροή που σέρνει μας κατόπι
δεν είναι αρχαίος γλυκασμός για μια αγάπη πρώτη
δεν είναι του ανεκπλήρωτου εγώ τελολογία
δεν είναι των απάνεμων των ημερών στεφάνι
δεν είναι η οφθαλμόλαλη η ερωτολογία
δεν είναι λαύρα μυστική σ’ ερωτικό σεργιάνι.
Μόν’ είναι ένα παράπονο που ντύνει τη ζωή μου
μ’ ένα λευκό κατάφωτο και πάναγνο χιτώνα
και ψιθυρίζει μυστικά μες τη θλιβή ψυχή μου
<< Σ’ αναζητά! Σ’ ένα χρυσό παντοτινό αιώνα>>.
Β.Α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου