Μια σκόνη να μας πνίγει
Μέσα στα κόκκινα χώματα
Παληκάρια μονάχα
Πράσινα τα χρώματα
Δίχως μάνα και πατέρα στο πλαϊ
Τα σφαλιστά τους ματάκια ποιός τα φιλάει
Ενα γράμμα στο στήθος ακουμπάει
Μάνα δεν είμαι εδώ
Είμαι στο δικό σου το Ντουμπάι
Μάνα είμαι στην καρδιά σου που
καρδιοχτυπάει
Θα γυρίσω και πάλι μάνα
Για καρδιά τώρα εχω μια καραβάνα
Μέσα σε μια θάλασσα ανταριασμένη
Πάλι η έρμη μόνη περιμένει
Μάνα δεν είμαι εδώ
Είμαι στο δικό σου το Ντουμπάι
Μάνα είμαι στο μαντήλι που το χέρι σου
κουνάει
Θα γυρίσω και πάλι μάνα
Για καρδιά μου τωρα εχω φυλαχτό κόκκινο με παραμάνα
Κική Ματέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου