τους φακέλους ανοίγουν με τα ψεύτικα γράμματα
ταχυδρόμοι που φέραν απ' του χρόνου τα άνομα
τα φορτία που μπήκαν στην ψυχή μας παράνομα
υπερόπτες και πλάνοι τεχνηέντως ευχάριστοι
δρεπανίζοντας ήλιο κομματιάζοντας ύπαρξη
μες τα άδικα χρόνια σε αχυρένια συνύπαρξη
με ιδιόλιγδα πάθη και με λήξης επώνυμα
και ανθρώπων πηλίνων με απύθμενα στόματα
τα ξερά όπου πλάθουν χρονοκύκλων τα χρώματα
ένα θάνατο ακόμα θα κρατήσει η ανέχεια
μα ελπίστε ελπίστε μη φοβάστε μη χάνεστε
απ' του τίποτα χέρια -όπου βρείτε- να πιάνεστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου