Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ / Σταυραετός / Β.Α

 

 
Κίτρινα φθινοπωρινά σκόρπια πεσμένα φύλλα
 
Και γω με την κιθάρα μου στο τζάμι τραγουδώ
Σαν περιμένω να διαβώ του κόσμου το γεφύρι
Ο αέρας πάλι τριγυρνάει στη γειτονιά εδώ
Σταλάζοντας ψιλόβρεχο κοντά στο παραθύρι
 
Του γείτονα του έφεραν για το χειμώνα ξύλα
 
                       
Όμορφη που σαι συννεφιά στο δείλι στη βροχή
Μέσα στο φθινοπωρινό του εαυτού μας βράδυ
Πάμε μες απ’το χρώμα σου σε μια άλλη εποχή
Που ήταν η αγάπη σου ζωή και η ζωή ήταν χάδι
 
 
Κίτρινα φθινοπωρινά σκόρπια πεσμένα φύλλα
 
Έρμος ο κόσμος στο στενό γεμάτος μοναξιά
Αξίζει τάχα ο πόνος του αξίζει η καταδίκη
Γαυγίζοντας αδέσποτο τινάζει τη λασιά
Του κόσμου προμηνύοντας μελλοντική μια δίκη
 
Μες του χαμού και του βοριά την κρύα ανατριχίλα
 
                    
Κίτρινα φθινοπωρινά σκόρπια πεσμένα φύλλα
 
Πόσοι  περάσαν και θα ρθουν θα διάβουν θα Περάσουν
Μέσα απ τα σκάρτα τα φθαρτά τα άγια τα αιώνια
Για να χαρούν λίγες στιγμές να κλάψουν να γελάσουν
Σκάλα να κάνουν στους καιρούς γερά και σάπια χρόνια
 
Σε Έσπερους χρυσά να βρουν των εσπερίδων μήλα
 
                              
 
                                                                                 Β.Α.