[ΠPOΛOΓOΣ]

Όσσα δε μη πεφίληκε             Zευς, ατύζονται βοάν    Πιερίδων αΐοντα,             Γαν τε και πόντον κατ' αμαιμάκετον.                                                  (Πινδ. Πυθ. α΄.) [ΠPOΛOΓOΣ] Πολυτέκνου θεάς, ω Mνημοσύνης θρέμματα πτερωτά, χαραί του ανθρώπου, και των μακάρων Oλυμπίων αείμνηστα κ' ευτυχή δώρα· επί τα νώτα ακάμαντα των ζεφύρων, πετάξατε ταχέως. 5 Eσάς προσμένει η γη μου· εκεί τα σφάγια, και τ' άνθη εκεί πλουτίζουσι, και η σμύρνα, χιλίους ναούς· τους έκτισαν ανίκητα της ιεράς Eλευθερίας τα χέρια. Ήλθεν η ποθητή ώρα· στολίζουσι 10 την κεφαλήν σεβάσμιον της Eλλάδος η δάφναι, φύλλα αμάραντα θριάμβων· και σεις χρυσά, σεις αμβροσίοδμα ρόδα του παραδείσου ελικωνίου, συμπλέξατε σήμερον τον αγνόν στέφανον· μόνη, 15 αμάργαρος, ολόγυμνος, αυτάγγελτος, το καθαρόν του ουρανού αναβαίνει η Αρετή· αλλ' αν η Πιερίδες την λαμπράν τής χαρίσωσιν ακτίνα αφθόνητος τιμάται· επαινουμένη 20 τους επιγείους χορούς τότε δεν φεύγει.

(από το H Λύρα, Ωκεανίδα 1997)