ΩΡΙΜΟΤΗΤΕΣ / Γιώργος Αλεξανδρής

              

Τον έσμπρωξαν στο περιθώριο ο χρόνος και η ζωή,
την ώρα που δαψίλευε ωριμότητα στον κόσμο
κι απόμεινε σκεφτικός ν’ ανακαλεί και να ερμηνεύει
μέρες και πρόσωπα γνωστά και μια ζωή στρογγυλεμένη.

Κατανοούσε βεβαιότητες και εξίσωνε αγωνίες,
αμφισβητούσε αλήθειες και δίκαζε προθέσεις
κι ανίχνευε στη συμμόρφωση και την ανυπακοή,
κρυφά ελευθερίας θέλγητρα και αυτονομίας πάθη.

Ώριμες πράξεις η ζωή,χωρίς ρωγμές ο χρόνος
και οι διαστάσεις του μικρές,ίσαμε τη δημιουργία,
για να χωράει η αρετή, του χαρακτήρα οι μεταπτώσεις,
δασκαλεμένη πρόβλεψη και ωριμότητα ιστορίας.

Υπέκυπτε κι η λογική στον πειρασμό των θαυμάτων,
τακτοποιούσε δόγματα και οφειλές, επόπτευε μεγαλεία,
ώριμο λόγο άρθρωνε, φυλλομετρούσε ιδέες
και ησύχαζε τη συνείδηση στις κοινές παραδοχές.

Τώρα που στοχάζεται την τάξη ως πλάνη και αγυρτεία,
πώς θα ’ θελε ν’ αφεθεί  σε υπερβολές και υστερίες,
σοφότερος να παρασυρθεί σε λάθη και παραλείψεις,
και τη δική του ωριμότητα χωρίς σχήμα να βιώσει.

                          Γιώργος  Αλεξανδρής