Σπίτια / Κουλούρη Μαρία

Είναι γεγονός
Οι τοίχοι έπεσαν
Σπίτια δεν τα λες πια
Πέτρες στοιβαγμένες
Συμπλέγματα
Αλήθειες
Ύπνοι
Κάποιος να καθαρίσει τους δρόμους
Κάποιος που άντεξε
Αυτός που κουβάλησε τόνους επιθυμίας
Στις πλάτες μιας όμορφης Κυριακής
Κάποτε μετρήσαμε το χρόνο με χαμόγελα
Τώρα σκυμμένοι ζητάμε λεπτά πάνω στο χώμα
Η σκιά του ήλιου πάντα πρόθυμη να δείξει άλλη
μια τελειωμένη ιστορία
Και το ρολόι παραμένει παλιό
Ο μόνος τρόπος για την ύπαρξη
Ένα κλαδί καρφωμένο στο χώμα
Ρουφά φως
Οι πέτρες ακόμα εκεί
Μπορεί και να ανθίσουν στην επόμενη βροχή
Μπορεί και όχι
Μάλλον όχι