(Εικόνα: Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη)
Στα χίλια οχτακόσια είκοσι ένα,
την άνοιξη, είκοσι μία Μάρτη,
ξεκίνησαν οι έλληνες το πάρτι,
της λευτεριάς προσμένοντας τη γέννα!
Άρπαξαν τα τουφέκια οι τσολιάδες
τρόχισαν τα σπαθιά πάνω στην πέτρα,
γλίσχρος εξοπλισμός μες στη φαρέτρα,
τα λάβαρα υψώνουν δεσποτάδες!
Έζησαν σκλάβοι τέσσερις αιώνες,
μα τα παιδιά σου ακρίτες, μάνα Ελλάδα,
σκόρπισαν και φουσάτα και αρμάδα,
εδώ, απ’ της Ευρώπης τους πυλώνες!
Έπιασε ο τσολιάς το μετερίζι,
γονάτισε ο δεσπότης στ’ άγιο βήμα
κι έγινε τώρα ο θύτης σου το θύμα
απ’ το σπαθί στον ήλιο που σπιθίζει!
Τρέχουν αλαφιασμένοι οι εχθροί σου,
μέσα στα κακοτράχαλα ρουμάνια
κι εκεί θα τους θερίσουν τα δρεπάνια,
που τα κρατούν γυναίκες στην τιμή σου!
Κάθε αετοφωλιά και μετερίζι,
τα διάσελα να μη διαβεί κανένας
Οθωμανός να μην περάσει ένας,
όλους το γιαταγάνι αφανίζει!
Κι η τούρκικη αρμάδα μαϊνάρει,
αλλά δεν θα γλιτώσει στο Αιγαίο,
γιατί λάθρα με φρόνημα πηγαίο
την καίνε τα μπουρλότα του Κανάρη!
Κι ήρθε η λευτεριά σ’ αυτόν το τόπο
με μάχες φονικές και με αγώνες,
που γνώριζαν οι ντόπιοι από αιώνες!
μ’ αίματα, με ιδρώτες και με κόπο!
Εκεί, που ’ταν το λάβαρο σημαία
σηκώθηκε στο μέλλον ν’ ανεμίζει,
κι ο Έλληνας σ’ αυτή να γονατίζει!
Με την καρδιά και την ψυχή ακμαία!
Γίναμε προπομποί μες στην Ευρώπη
κι άδραξαν τη χρυσή τους ευκαιρία,
για να κερδίσουν την ελευθερία
δικοί μας μιμητές στο χαροκόπι!
Κι εμείς φρουροί παλιοί στις Θερμοπύλες
με την ψυχή αδούλωτη κι ακμαία
φυλάμε απ’ τον Τούρκο επιδρομέα
της γηραιάς ηπείρου μας τις πύλες!
Χάρη σε μας μπορούν οι Ευρωπαίοι
στις χώρες τους να ζουν με την γαλήνη,
γιατί την πολυπόθητη ειρήνη
οι έλληνες κρατούν, δεν παραπαίει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου