Αλεξανδρούπολις 27/10/41
Γερμανική κατοχήΑπόστολος Α. Αποστόλου
Άγρια ξέσπασε στο πέλαγο η νοτιά.
Λυσσομανά τ’ αλαφιασμένο κύμα,
παντού σκορπάει το χαμό, τη φωτιά.
Θαρρείς πως άνοιξε αχόρταγο ένα μνήμα.
Πίσσα τα σύννεφα, του ζόφου μελανά στεφάνια,
φέρνουν αντάρες και κακό απ’ τα ουράνια.
Πυκνό το πούσι, φαρμάκι η αλμύρα,
βουνά από καπνό στον ορίζοντα γύρα.
Μουγκρίζει ο αέρας, φρενιάζει η μπόρα,
αγρίμια πολέμου, κατεχόμενη η χώρα.
Βασιλεύει στην πόλη των στοιχειών η φοβέρα
και η νύχτα του χάρου απλώθηκε ως πέρα.
Ερημιά και συντρίμμια και τάφοι και δάκρυ
το φτωχό τ’ ακρογιάλι γεμάτο, απ’ άκρη ως άκρη.
Του αποσπερίτη μοναχά ψηλά μια αχτίδα
τρυπά τα μαύρα σύννεφα, ροδίζει μια ελπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου