ΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ / Σκαρπαθιωτάκη Μαρία

Άφθαρτη,ατεύλευτη,
η αγάπη Σου,
Κύριε!

Εσύ,έγινες υπήκοος μου
Εσύ βάσταξες στους ώμους Σου
τα λάθη μου,
Την πικρία μου,
την αμαρτωλότητά μου.

Πλάϊ μου,
σε κάθε αγκάθι,
σε κάθε εμπόδιο,
σε κάθε μου σταύρωση..

Για να σταθώ στο πλάϊ Σου,

ΣΤΑΥΡΩΝΕΣΑΙ

κι ο θάνατος ..
οικτρά νικιέται!

Κοίτα!
Τώρα..
Κάθε ένα πάθος..
σωριάστηκε νεκρό
μπρος στα σεπτά Σου Υποδήματα,
Κύριε.

Το θάμπος Σου,
με κυριεύει Κύριε!
καθώς η αγωνία
του πρώτου ανθρώπου

- ως σήμερα -

να λυτρωθεί
από χιλιάδες δεινά..
τελειώνει σήμερα
με τον Σταυρικό Σου
θάνατο!

Η αρχή του Κακού στην Εδέμ
- θρίαμβος και αυτοκρατορία
στην γη των αισθήσεων -
παύουν
να υφίστανται
με την θυσία Σου.

Η απόλυτη
Παράδοση Σου,Χριστέ
στο έλεος
αρχέγονων Αντιθέων..
εγκαθιδρύει
την Νέα Σου βασιλεία
Χριστέ

Κι ο κήπος
της Γεσθημανής
είναι η απαρχή
της νέας μας Γέννεσης!..