Πίσω απ'τς χαραμάδες της καρδιάς
η ελπίδα ασυντρόφευτη
Γυμνή στης φαντασίας του
τα βάθη λαμπαδιάζει.
Το δουλωμένο πνεύμα
την αντηλιά των πόθων του
με άδεια μάτια ακολουθεί,
Εκεί όπου χορεύουν
της νιότης του τα όνειρα.
Το ορφανό του το κορμί,
ξαπλώνει μεθυσμένο αγκαλιά,
με τη χαρά, που τού'ταξε η ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου