Τα ονομάζω έτσι σαν φόρο τιμής στο αριστερό πολιτιστικό περιοδικό Πολιτιστική του αείμνηστου Αντώνη Στεμνή.
Πρόκειται για τρία δεκατετράστιχα ποιήματα που δημοσίευσε ο Βάρναλης στο περιοδικό «Λόγος» το 1917 και που δεν τα συμπεριέλαβε ο ποιητής σε βιβλίο του, ούτε περιλαμβάνονται στα ποιήματα που δημοσίευσαν οι Αργυρίου και Σαββίδης στο περιοδικό Ηριδανός το 1975. Τα βρήκε ο Μ.Μ.Παπαϊωάννου και τα δημοσίευσε στο 2ο τεύχος του περιοδικού Πολιτιστική το 1984. Δεν νομίζω να έχουν συμπεριληφθεί σε βιβλίο, αν και την Πιερροτίνα τη συμπεριέλαβε ο Βασίλης Βασιλικός στην ανθολογία του «Λύρα ελληνική».
Πιερροτίνα
Στη φαντασία μου μέσα έχουνε μείνει
τ’ αγκώνα σου όλο μέλι τα λακκάκια
και κακό, που έκαμναν, δίχως κάκια
τα χείλια σου βαμμένα με καρμίνι.
Κι ακόμη τα χρυσά σου κουδουνάκια
σαν καναρίνι αχούν, και μ’ αξιωσύνη
στον κούκο σου ψηλά λυγάει και κλίνει
το φτερό του κοκόρου όλο κανάκια.
Κι ανθίζει το πηγούνι σου, χιονάτο
τριαντάφυλλο στη μάσκα σου από κάτω
και βαθειά μου κυλάει, καθώς εκύλα
τότε με το βοριά, ω Πιερροτίνα,
το φύσημα και με την πρώτη αχτίνα,
του ηλιού, της απιστιάς σου η φαρμακίλα.
Σερενάτα
Σ’ ευωδερά απλωμένοι χαμομήλια,
σε μαλακές μολόχες με την πλάτη,
στα γαλανά εκοιτάζαμε τα πλάτη
σε λαγαρό φεγγάρι. Εσύ με χείλια,
σφιγμέν’ από τον πόνο, τα δαχτύλια
τ’ αγγελικά στη βρύση τη γεμάτη
του βιολιού σου βυθίζοντας, το μάτι
με δάκρυα μας εράντιζες. Στη γρίλλια
οπίσω τη μαντεύαμε να μένει
αρώματα θερμά περιζωμένη
κ’ η ψυχή μας, σα μαύρο κυπαρίσσι
όντας βυθάει ο ήλιος δοξασμένα,
εγέμιζε πουλάκια φοβισμένα
και του βιολιού σου εμάτωνεν η βρύση.
Φαντασία
Της φαντασίας το πέλαο στα κλεισμένα
λάμπει τα μάτια μου: έρωτες καβάλα
σε δερφίνια, χαρούμενη φευγάλα
σημαδεύουν πανιά, ζωγραφισμένα
με φτερωτά θεριά, όνειρα μεγάλα
κυνηγούν· ο Αλφειός ερωτεμένα
κι άβροχα τα νερά του σε ανθισμένα
ακρογιάλια κυλάει μέλι και γάλα,
για την πηγή, που μύρεται ασημένια·
του ιδανικού οι σειρήνες το μοιραίο
τραγούδι τους σε βράχη διαμαντένια
σκορπάν και συ κρεμιέσαι με τ’ ωραίο
γέλιο και με τ’ αγγελινό σου σχήμα
λαμποκοπώντας, όνειρο στο κύμα.
ΑΠΌ SARANTAKOS.GR
Πρόκειται για τρία δεκατετράστιχα ποιήματα που δημοσίευσε ο Βάρναλης στο περιοδικό «Λόγος» το 1917 και που δεν τα συμπεριέλαβε ο ποιητής σε βιβλίο του, ούτε περιλαμβάνονται στα ποιήματα που δημοσίευσαν οι Αργυρίου και Σαββίδης στο περιοδικό Ηριδανός το 1975. Τα βρήκε ο Μ.Μ.Παπαϊωάννου και τα δημοσίευσε στο 2ο τεύχος του περιοδικού Πολιτιστική το 1984. Δεν νομίζω να έχουν συμπεριληφθεί σε βιβλίο, αν και την Πιερροτίνα τη συμπεριέλαβε ο Βασίλης Βασιλικός στην ανθολογία του «Λύρα ελληνική».
Πιερροτίνα
Στη φαντασία μου μέσα έχουνε μείνει
τ’ αγκώνα σου όλο μέλι τα λακκάκια
και κακό, που έκαμναν, δίχως κάκια
τα χείλια σου βαμμένα με καρμίνι.
Κι ακόμη τα χρυσά σου κουδουνάκια
σαν καναρίνι αχούν, και μ’ αξιωσύνη
στον κούκο σου ψηλά λυγάει και κλίνει
το φτερό του κοκόρου όλο κανάκια.
Κι ανθίζει το πηγούνι σου, χιονάτο
τριαντάφυλλο στη μάσκα σου από κάτω
και βαθειά μου κυλάει, καθώς εκύλα
τότε με το βοριά, ω Πιερροτίνα,
το φύσημα και με την πρώτη αχτίνα,
του ηλιού, της απιστιάς σου η φαρμακίλα.
Σερενάτα
Σ’ ευωδερά απλωμένοι χαμομήλια,
σε μαλακές μολόχες με την πλάτη,
στα γαλανά εκοιτάζαμε τα πλάτη
σε λαγαρό φεγγάρι. Εσύ με χείλια,
σφιγμέν’ από τον πόνο, τα δαχτύλια
τ’ αγγελικά στη βρύση τη γεμάτη
του βιολιού σου βυθίζοντας, το μάτι
με δάκρυα μας εράντιζες. Στη γρίλλια
οπίσω τη μαντεύαμε να μένει
αρώματα θερμά περιζωμένη
κ’ η ψυχή μας, σα μαύρο κυπαρίσσι
όντας βυθάει ο ήλιος δοξασμένα,
εγέμιζε πουλάκια φοβισμένα
και του βιολιού σου εμάτωνεν η βρύση.
Φαντασία
Της φαντασίας το πέλαο στα κλεισμένα
λάμπει τα μάτια μου: έρωτες καβάλα
σε δερφίνια, χαρούμενη φευγάλα
σημαδεύουν πανιά, ζωγραφισμένα
με φτερωτά θεριά, όνειρα μεγάλα
κυνηγούν· ο Αλφειός ερωτεμένα
κι άβροχα τα νερά του σε ανθισμένα
ακρογιάλια κυλάει μέλι και γάλα,
για την πηγή, που μύρεται ασημένια·
του ιδανικού οι σειρήνες το μοιραίο
τραγούδι τους σε βράχη διαμαντένια
σκορπάν και συ κρεμιέσαι με τ’ ωραίο
γέλιο και με τ’ αγγελινό σου σχήμα
λαμποκοπώντας, όνειρο στο κύμα.
ΑΠΌ SARANTAKOS.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου