ΕΙΔΩΛΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ / Αλεξανδρής Γιώργος

Έλεγε:

«Θα γκρεμίσω τα είδωλα, απέναντι να περάσω,

θ’ αποκαθηλώσω τα σύμβολα πίσω να τους αφήσω

και θ’ αμφισβητήσω λογικές το νου μου να λυτρώσω».

Μου φάνταζε τόσο μόνος και τον πίστεψα!

Έλεγε:

«Θ’ αφεθώ ελεύθερος και απρόβλεπτος για να δημιουργώ

θα χαράξω τη δική μου πορεία για τον κοινό σκοπό

σε ασύλληπτα όρια και ασύλητα περιθώρια».

Μου φάνηκε πως είχε αρχές και τον φοβήθηκα.

Έλεγε:

«Δεν είναι θέμα επιλογής ο στοχασμός και η γνώση

ούτε ζήτημα προσαρμογής η άρνηση κι η πίστη.

Ανάγκη ζωής η έκφραση χωρίς ιδανικά».

Μου φάνηκε τόσο ξένος και τον ακολούθησα!

Τον είδα,

αβόλευτη ανθρώπινη σπορά και ιστορίας γέννα,

σημάδι του χρόνου και αιχμή, ανατροπή και κόψη,

να διαφεντεύει τη ζωή κι αλώβητος να προσπερνά τα τείχη.

Τον δαχτυλόδειξα, τον φώναξα «ερημίτη».

Τον είδα,

να πελεκάει τους καιρούς και είδωλα να μαστορεύει,

να ξεφυλλίζει στοχασμούς και σύμβολα ν’ απεικονίζει.

Τον άντεχα να στέκεται ανάμεσα ανάγκης και σοφίας.

Με δαχτυλόδειξε, με κάλεσε με το «μπορείς ακόμη».

Γ.Α.

Από τη συλλογή

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΗΣ -Ω