Η δεσποινίς Νόρμα και το τέρας

Δεν ήτανε τόσο η λύπη για το θάνατο
όσο η λύπη για τη συνήθεια του θανάτου
και κάτι άλλα μικροπράγματα που σε τρομάζουν
και κάτι άλλα που πιο πολύ σε κάνουν να θυμάσαι
παρά να τα επιθυμείς.
             Δεν είναι τόσο η λύπη που σε χάσαμε
             όσο η λύπη πως δεν πρόλαβες να μας γνωρίσεις
             και κάτι ακόμα,
             ο φόβος
             να μη σε ξαναβρούμε στην προδοσία του φίλου,
             σε μέρες που δεν θα ʽχεις το κουράγιο νʼ αντιστέκεσαι,
             πίσω απ΄ τη βροχή να υποδύεσαι τον έρωτα,
             πίσω απ΄ τη λύπη των ματιών σου
                                                    να υποδύεσαι τη μουσική,-

από την ποιητική συλλογή: Συνοικισμός