Τα Βάσανα της Αγάπης

καθώς ανέμισαν τα μαλλάκια της έτσι μπροστά στα μάτια μου λες και σαν ξαφνικά να ξύπνησα και για πρώτη φορά την είδα - και την επρόσεξα - την ωραία νεαρή κόρη με συνεκίνησε η αρμονία των κινήσεών της η ραδινότης των μελών του κορμιού της η γοητεία του βλέμματός της η απαλή στρογγυλάδα των μαστών της η όλη χάρη τέλος που ανεδίδετο από το κομψό ολόδροσο πλάσμα κι' αμέσως σκέφτηκα - και "φιλοσόφησα" - ο νους μου πήγε στον αγαθό εκείνον που μπορεί κάποτε - μα είμαι βέβαιος - να υποφέρη μαρτυρικά να δυστυχήση σα θα φαντάζεται πως έχει σκέψη κι' έχει ψυχή το τρυφερό το αιθέριο το πλασματάκι και να ματώνη η καρδιά του ν' απελπίζεται ως θ' αποδίδη έστω και κόκκο νου στ' ολότελα άδειο μικρό κρανίο

(από το Στην Kοιλάδα με τους Pοδώνες, Ίκαρος 1992)