πέρα, στ' ανοιξιάτικο δείλι.
Επειτα εσώπσαν τα χείλη,
και στην καρδιά τους εγέρασαν.
Εκίνησαν τότε σα φίλοι,
σα δυο ξερά φύλλα στο χώμα.
Επειτα εχώρισαν ακόμα,
κάποιο φθινοπωρινό δείλι.
Τώρα καθένας, με ωχρό στόμα,
σκύβοντας, φιλεί τα δεσμά του.
Επειτα θα γύρουνε ως κάτου
και θα περάσουνε στο χώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου