Αέναη πτήση

Ο ασφόδελος πόνος
αιχμάλωτος του χρόνου
ρακοσυλλέκτης του φωτός
στο αεροπλάνο βλέμμα
της αναθρήκας χαράς
ταξιδεύει Λυτρωτής
με την αέναη πτήση
Θανάτου κι Ανάστασης.

Νίκος Πενταράς

Γύρευα την καληνύχτα

Γύρευα την καληνύχτα
που θα σου 'λεγα
στην έξω νυχτιά
στο δωμάτιο με τα βιβλία
στα τραγούδια τα αγαπημένα.

Μα...θυμήθηκα πως δεν σε είχα
και την άφησα στον δρόμο σου.
Πάρε την και κάνε την ότι θέλεις.

~στέλλα βρακά~

ΠΟΡΤΕΣ / Βάκρινος Μιχάλης

Την πόρτα μας, που στέκει εκεί, την ξύλινη
πάντοτε ορθάνοιχτη την έβλεπα να μένει.
Άλλοτε η άνοιξη δραπέτευε από κήπους
προσφέροντας στολίδια,
ο ήλιος άλλοτε έβρισκε μονοπάτι
και έτσι τα βλέμματα μεθούσαν από φως.
Ξεκλείδωτη ειλικρίνεια - αθώα.

Την γερασμένη πόρτα μας, την ξύλινη
την βάψαν κόκκινη για να μας ξεχωρίζουν.
Άκουγα το παράξενο νανούρισμα,
την ευτυχία καμωμένη με απλότητα
και μελωδίες παιδικές.
Χαμόγελα δυνατά, καρυκεύματα,
να μη μυρίσει ούτε να ακούγεται ο θάνατος απ΄έξω.
Και δυο φορές να μάθεις να κλειδώνεις.

Τη ξεβαμένη πόρτα μας, την ξύλινη
δεν την ερωτευτήκαν τα σαράκια.
Την είδα πάλι απόψε εκεί
στο ίδιο όνειρο, ερμητικά κλεισμένη.
Σημαδεμένο το κατώφλι,
ιστοί περίτεχνοι• ονειροπαγίδες
που φυλακίσαν χρόνια και χαμόγελα,
κάνοντας χέρια πιο δισταχτικά στο άγγιγμα
και στους χτύπους τους ανθρώπινους.

Απ΄το κατώφλι αυτό αν θα ξαναπεράσω,
θα έχω εσκεμμένα κάπου χάσει τα κλειδιά.
Ούτε απ΄την κλειδαρότρυπα λεω, να μην κοιτάξω.
Κλαίοντας θα πω
ο,τι η ματιά μου δεν αντέχει πλέον τίποτα .

Απορίες

Οι ίδιες αναζητήσεις πάντα
Στα νιάτα τα θέλω που δεν μπορείς
Στα γεράματα τα δεν μπορείς που θέλεις

Η πραγματικότητα τελικά
είναι ο εφιάλτης του ονείρου

Σπύρος Ποδαράς

Από το βιβλίο < Ποιητικές αισθήσεις >

Έβλεπες, ότι πάλι ετοίμαζαν ενέργειες

"Έβλεπες, ότι πάλι ετοίμαζαν ενέργειες, προσεκτικά, για να σε αφήσουν, όπως πάντα άλλωστε, δικαιολογίες υπήρχαν, ποτέ ενοχές/ έτσι είναι ο κόσμος μας, βολεμένος, σε φτηνά φτιασιδώματα, γαργαλιστικές υποσχέσεις, υπόγειες συμφωνίες, αμφιταλαντεύσεις/ καμώματα που δεν ταιριάζουν σε ελεύθερους, κάνεις πως καταλαβαίνεις, μα φυσικά καταλαβαίνεις, τι θηλιά σου ετοιμάζουν κι αρχίζεις να φυλάγεσαι, έτσι πρέπει." 

Γιάννης Βέλλης

Φιλί

Αθως Χατζήματθαίου

Λίγο πιο πάνω απ΄το λακακι του λαιμού σου
Εκεί...κόλλησαν τα χείλη
Και οι ανάσες γίναν
Πιο καυτές
Κι από έν α πυρωμένο ποτάμι λάβας
Κι οι παλμοί
Σαν καλπασμοί αλόγων
Εκρύγνωνταν στα στήθια
Κάπου εκεί
Λίγο πιο πάνω απ΄το λακακι του λαιμού σου
Κρυβόταν η πηγή του πάθους
Που μας οδήγησε
Μέσα σε λιγα μοναχα δευτερόλεπτα
Στην κορυφή της ηδονής.

Τριήμερο ποιητικών συναντήσεων με Ιταλίδες ποιήτριες,

Ο Σύνδεσμος Κυπρίων Ιταλίας «ΝΗΜΑ» παρουσιάζει ένα τριήμερο ποιητικών συναντήσεων με Ιταλίδες ποιήτριες,

οι οποίες θα ταξιδέψουν στην Κύπρο, για να μιλήσουν για τη σύγχρονη ποίηση και να ανταλλάξουν εμπειρίες με Κύπριες ποιήτριες μέσω ανάγνωσης, σκέψης, διαλογισμού και ανταλλαγής ιδεών.

Οι εκδηλώσεις θα λάβουν χώρα σε τρεις πόλεις, στους παρακάτω χώρους:

Λευκωσία, «Σκαλί» Αγλαντζιάς - Παρασκευή, 8 Απριλίου 2016

3:30 μ.μ. - 4:30 μ.μ. Δημοσιογραφική διάσκεψη της εκδήλωσης

4:30 μ.μ. - 6:30 μ.μ. Παρουσίαση της δίγλωσσης ποιητικής ανθολογίας «Ψωμί και Ποίηση»

Λάρνακα στο Καφενείο «Περί Τέχνης» Κ. Καλογερά, 72 - Σάββατο, 9 Απριλίου 2016 

4:00 μ.μ. - 6:00 μ.μ. «Μεσόγειος, η θάλασσα της ψυχής»

Οι ποιήτριες θα εντρυφήσουν στις μεσογειακές ομοιότητες των δύο κουλτούρων

συνειδητοποιώντας ότι έχουν μια κοινή μεσογειακή έμπνευση σαν βάση και μια μεταφορική ποιητική ανάπτυξη.

Λεμεσός, αίθουσα διασκέψεων Τράπεζας Κύπρου επί της λεωφόρου Μακαρίου 117 - Κυριακή, 10 Απριλίου 2016

4:00 μ.μ. - 6:00 μ.μ. Ανοιχτή συζήτηση: «Η ποίηση σε Κέντρα Ψυχολογικής Υποστήριξης στην Κύπρο και την Ιταλία»

Τις εκδηλώσεις συντονίζει η Πρόεδρος του Συνδέσμου Κυπρίων Ιταλίας, κ. Αλεξάνδρα Ζαμπά.

*Όλες οι εκδηλώσεις θα διανθιστούν με απαγγελίες από τις ποιήτριες και στις δύο γλώσσες με παράλληλη μετάφραση αλλά και από μουσικά ακούσματα.

Εχτές το βράδυ ΄...του Γιώργου Θεοχάρη

Εχτές το βράδυ
στέναζα πάλι σαν φεγγάρι
στο παράθυρό σου.

Σ’ αφουγκραζόμουνα
μαντεύοντας τ’ άσπρα σου όνειρα.

Ύστερα προσπαθώντας
να περάσω στο δωμάτιο απ’ τις γρίλιες
κόπηκα σαν φεγγάρι
σε φέτες καλοκαιρινού φρούτου
και κύλησα ηδονικός χυμός
στο σώμα σου.

Πρωτομαγιά

του Γιώργου Θεοχάρη 

Μόλις τελειώσει η διαδήλωση
έλα να φύγουμε μαζί.

Πάμε να μάσουμε την άνοιξη
σε δυο μπουκέτα.

Να γίνουμε ένα με τις παπαρούνες
μ’ αυτή τη ξεδιπλωμένη
απέραντη
κόκκινη
σημαία
της επανάστασης.

σ'αυτή τη γης... της Φωτεινής Κουφογάζου

σ'αυτή τη γης...
κι όπως ο Μάρτης αλλοπρόσαλλος διαβαίνει
με τις μουσκεμένες του αναλαμπές,
ο καιρός ανταριασμένος
διακυβεύει
τις εξορμήσεις του...
σ'αυτή τη γης
π' ανέκαθεν το χώμα της ζυμώνεται
με το προζύμι και το αίμα των αθώων ,
αναπιάνεται η Μνήμη από αρχής
αναλογίζεται όλες εκείνες τις μάχες
που δόθηκαν αβλεπεί,
εντρυφούν και σηματοδοτούν τα μελλούμενα
φλεγόμενη η ανάσα της ζωής
στην εμπασιά της Άνοιξης
φλέγεται κι δική μας η πεθυμιά
στη χαραυγή της λευτεριάς της....