Το χέρι νωχελικά εκτείνεται στο άδειο προσκέφαλο
κορμί σε εμβρυακή στάση αναζητά απεγνωσμένα ζεστασιά
Ψάχνουν τα χείλη να ξεδιψάσουν
τη γλύκα μιας ολονύχτιας κλινοπάλης
Το πρόσωπο λαχταρά απεγνωσμένα
ένα γαργαλιστικό άγγιγμα των μαλλιών
Συνθλίβεται η καρδιά κάθε πρωί από την απουσία
δάκρυα αθέλητα κυλούν στην ίδια διαπίστωση
Ξημερώνοντας άλλη μια αυγή
έρωτα σκηνοθέτη σ’ εκλιπαρώ
σενάριο να αλλάξεις
Δημοσιεύθηκε στο 4ο Γεναριάτικο ΠΕΡΙ ΟΥ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου