Εφήμερα όντα εφήμερα έργα
τίποτα δεν διαρκεί όσο το άπειρο
στο αναπόδραστο ξέφωτο βαδίζοντας
οι γέρικοι άνεμοι τον προσπερνούσαν
μακριά ένα ακορντεόν έπαιζε
για όσους είχαν πεθάνει
μπορείς να ζήσεις και έξω από τις μέρες σου
όταν έχεις ένα φως στην καρδιά σου.
Ο ποιητής
σε αβέβαιους δρόμους
καταποντισμένος
αόρατος μύστης στο αποτυχημένο ποίημα της καρδιάς
αρχή και τέλος από κάτι άπιαστο
συναρμολογούσε τις ανυπεράσπιστες
μαρτυρίες του σκότους του
στη χόβολη της αβύσσου
ανασύροντας γονατιστός
μια ψυχή καλύτερη από τη δική του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου