ΚΟΧΥΛΙΑ / ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

1
Ο ποιητής κλαίει στους στίχους
τα πεθαμένα του όνειρα.
Μα το ποίημα που γράφει,
ζωντανεύει ξανά τα δικά μας.

2
Καυτός καιρός.
Κοντή ανάσα
το ποίημα.

3
Όλοι οι ένοχοι κάτι θα πλύνουν
Κάποιοι τα χέρια τους,
οι περισσότεροι τα δόντια.

4
Ξέπλυνε βρώμικο χρήμα
κι ήρθε ν' ανάψει κερί.
Ο ποιητής δεν τον σχωρνάει.

5
Χρόνια μετά να βλέπεις
το φως των σβησμένων αστεριών.
Χρόνια μετά να νοιώθεις
τη φλόγα μιας μεγάλης αγάπης.