[ χόρεψε μαζί μου...] / Μίλιος Κωνσατντίνος

 χόρεψε μαζί μου...

Οι λέξεις που με πνίγουν...

Όλες μέσα στο στόμα σου

να ξεχειλίσουν

με παρασέρνεις ...

σε θέλω...

σε ποθώ ...

Θέλω να νιώσω το σώμα σου

κουλουριασμένο δίπλα στο δικό μου...

χόρεψε μαζί μου...

Στις επιθυμίες... τις ποθητές.

κι αν καθαρμα σου δεν γινώ

ασε με στον ηλιο να καω

Φώς / Κική Ματέρη

Μέσα σε μαύρο στρατιώτη 

Μέσα σε χακί φορεσιά

Φώς άπλωνε η ζεστασιά

Φώς τύλιγε μία νιότη

Το όπλο σε κάποια άκρη

Το παγούρι στην καρδιά

Μια στάλα σε μάνας μάτι

Φώς δίχως στάλα μιλιά

Φώς σε χαρακώματα 

Σιγή με χρυσά χρώματα

Καμπανάκια στέκουν εκεί

Φώς στον ήχο που αντηχεί

Φύγαμε τα μεσάνυχτα 

Ακολουθώντας φεγγάρια

Τα μάτια μας μισάνοιχτα

Φώς λέγαμε τα χαμπάρια

Το φώς στα μάτια μας πολύ

Όλοι είμασταν οι νεκροί

Το φώς κάπως τεχνητό 

Αυτοί πεθαίναν όπως εγώ

Ανδρέας Καλογιάννης : Δύο Σονέτα

 

ΑΠΟΨΕ

Απόψε να ξέρεις  χάσαμε  κι  οι  δυο.
Κι εσύ μεν που έφυγες από κοντά μου
κι εγώ δε που έχασα τον έρωτά μου.
Αυτό το σκηνικό είναι απλώς θλιβερό.
 
Απόψε να ξέρεις χάσαμε κι οι δυο.
Κανείς δεν βγήκε απ’ αυτό κερδισμένος
παρά μόνο ψυχικά τσακισμένος.
Αυτό που έγινε δεν χωρά στο μυαλό.
 
Φυσικά ήταν η δική σου απόφαση
και σεβαστή μεν θα γίνει από μένα
αν και μέσα μου την βλέπω ως πρόφαση.
 
Νέο δικό μου δεν θα ’χεις κανένα.
Απλώς θέλω να ’χεις πάντα στο μυαλό
ότι αυτό το βράδυ χάσαμε κι οι δυο.
 
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Να ξέρεις ύστερα απ’ αυτό το βράδυ
μέσα μου άνθισε σαν ένα λουλούδι
ελπίδα όπως  σ’  ερωτικό  τραγούδι
και περίμενα ένα δικό σου χάδι.
 
Ανέμενα μόνο ένα μήνυμά σου
για να πάμε βόλτα αν τυχόν μπορούσα.
Τις υποχρεώσεις μου  παραμελούσα
και για σένα ακύρωνα τα σχέδιά μου.
 
Αυτός ο Αύγουστος ποτέ δεν θα σβήσει.
Στη μνήμη  μου  πια  τον  έχεις  χαράξει
κι αυτό κανείς σου λέω δεν θ’ αλλάξει.
 
Το καλοκαίρι αυτό μου ’χες γεμίσει.
Τότε, το να  σε  θέλω  ήταν  αρκετό
και αν και δεν σ’ είχα ποτέ, νιώθω κενό!

ΚΑΡΜΙΚΗ ΕΛΞΗ του Ανδρέα Καλογιάννη

 

«Όμως δεν ήσουν αυτό που φαινόσουν.
Ο διάβολος σαν άγγελος ντυμένος
που με παρέσυρες όπως το κύμα.
 
Και φυσικά σιγά μη με λυπόσουν.
Εγώ μέσα στις φλόγες και καμένος
κι εσύ ήδη με το επόμενό σου θύμα».
Από το σονέτο «Διάβολος».
 
Πηγή έμπνευσης αποτέλεσε μια ερωτική ιστορία, από αυτές που ίσως όλοι έχουμε ζήσει κάποια στιγμή. Από αυτήν γεννήθηκαν 50 ερωτικά σονέτα. Κοινό τους στοιχείο η βιωματική απεικόνιση της εξέλιξης καταστάσεων, συναισθημάτων και σκέψεων.

Ο ίδιος ο ποιητής επισημαίνει: 

Ξεκίνησα να γράφω δειλά-  δειλά κάποια ποιήματα μετά από κάποια γεγονότα που είχαν συμβεί και έχοντας πολύ ελεύθερο χρόνο τον Μάρτη 2020 (στην πρώτη καραντίνα). Είχα ήδη κάποιες σημειώσεις-δείγματα ποιημάτων από το προηγούμενο διάστημα, απλά τότε αποφάσισα να τα γράψω ολοκληρωμένα σαν ποιήματα. Τον Αύγουστο 2020, με κάποια διαστήματα αποχής, 50 σονέτα είχαν γραφτεί. Ύστερα, ακολούθησε μια σειρά από επιμέλειες είτε από μένα είτε από τον εκδοτικό φτάνοντας στην μορφή που έχει σήμερα το βιβλίο.

Η «Καρμική Έλξη» είναι ουσιαστικά η αποτύπωση μιας μικρής ερωτικής ιστορίας που έζησα και που πολλοί άνθρωποι τυχαίνει να ζήσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους. Θα έλεγε κανείς ότι αποτελεί την αφήγηση μιας ιστορίας, αλλά όχι με τον παραδοσιακό τρόπο, την πεζογραφία, αλλά μέσω 50 σονέτων, που το καθένα προσθέτει ένα κομμάτι στο συνολικό παζλ. Για αυτό και όταν έκανα ταξινόμηση ποιημάτων, φρόντισα ώστε το κάθε σονέτο να τοποθετηθεί σε συγκεκριμένη θέση εναλλάσσοντας την αρχή, το πρώτο φτερούγισμα της αγάπης με το τέλος, την απώλεια, τον πόνο.

Γενικότερα, η «Καρμική Έλξη» αγγίζει ένα σύνολο θεμάτων, όπως το κάρμα, την αγάπη, τον έρωτα, το πάθος, την μοίρα, αν κάτι είναι γραφτό ή όχι να γίνει, το τυχαίο, το ξαφνικό, το απρόσμενο, αυτό που προκύπτει μαγικά, αβίαστα και φυσικά, την απόρριψη, την θλίψη, τον πόνο, την απώλεια. Όλα αυτά είναι καταστάσεις που ο καθένας μπορεί να ζήσει, συναισθήματα που ο καθένας μπορεί να νιώσει. Για αυτό τον λόγο, όταν άρχισα να επιμελούμαι τα ποιήματα, φρόντισα ώστε να μην φαίνεται το φύλο τόσο του δέκτη όσο και του παραλήπτη του έρωτα ώστε να μπορεί να ταυτιστεί ο καθένας με αυτό που ένιωσα και εγώ. Αυτό κυρίως επιτεύχθηκε από την χρήση ουδετέρων λέξεων (π.χ. άνθρωπος) ή από την υπόνοια αυτών.

Όταν ολοκληρώθηκαν όλα τα στάδια ώστε να κυκλοφορήσει στο εμπόριο, το αποτέλεσμα με είχε συναρπάσει. Η δουλειά που είχε γίνει από τον εκδοτικό οίκο, τους επιμελητές και τον γραφίστα ήταν εντυπωσιακή και ικανοποίησε τις προσδοκίες μου. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επιμέλειας μέχρι την έκδοση, βρισκόμασταν σε συνεχή επικοινωνία ώστε κάθε λεπτομέρεια του βιβλίου να βρίσκει σύμφωνο και εμένα. Ήδη από την αρχή, με δέχτηκαν ένθερμα και με καθοδήγησαν στα πρώτα μου βήματα, ενώ ακόμη και τώρα, σχεδόν 3 μήνες μετά την κυκλοφορία, συνεχίζουν να με στηρίζουν και να προωθούν το έργο μου με όποιο τρόπο μπορούν. Για όλα αυτά, λοιπόν, που προανέφερα τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!

Ανδρέας Καλογιάννης [ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ]

 

Ο Ανδρέας Καλογιάννης γεννήθηκε το 1999 στην Αθήνα. Από τότε, διαμένει μόνιμα μαζί με την οικογένειά του στο Κερατσίνι, ένα προάστιο του Πειραιά. Αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με Άριστα. Έχει λάβει μέρος στη συλλογική έκδοση Τα χαϊκού της Άνοιξης. 

Ποιητικές Συλλογές: Η Καρμική Έλξη 

 

Δήμητρα Μαραγκουδάκη - Οι 12 άθλοι ενός μαθητή

"Ένα Βιβλίο μοναδικό στο είδος του που έρχεται να καλύψει ένα τεράστιο κενό στον τομέα των εκπαιδευτικών βιβλίων και εκδόσεων" Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς Κείμενο – Εικονογράφηση: Δήμητρα Μαραγκουδάκη Είπαν για το βιβλίο… Ένα υπέροχο, πολυαισθητηριακό βιβλίο, χρήσιμο σε γονείς, εκπαιδευτικούς και μικρούς μαθητές. Οι δώδεκα άθλοι παντρεύονται αριστοτεχνικά με τα γραμματικά φαινόμενα, με τρόπο ευφάνταστο, καλλιτεχνικό, δημιουργικό, που αποτυπώνεται στην μνήμη και συντροφεύει γλυκά τους μικρούς μας φίλους στο ταξίδι της γνώσης και της μάθησης. Ιωάννα Φαντζίκη Συμβουλευτική Ψυχολόγος MSc Στο ευφάνταστο και πανέξυπνο βιβλίο «Οι 12 Άθλοι ενός μαθητή», βλέπουμε πώς η μυθολογία μπορεί να μετουσιωθεί σε ένα εύχρηστο εγχειρίδιο γραμματικής κι ορθογραφίας. Ένα άρτιο κι ολοκληρωμένο μαθησιακό ‘εργαλείο’, μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος κατά την οποία ο ήρωας κατακτά δύσκολους κανόνες γραμματικής της ελληνικής γλώσσας. Η συγγραφέας και εικονογράφος Δήμητρα Μαραγκουδάκη έχει δημιουργήσει ένα αισθητικά εντυπωσιακό αποτέλεσμα, ικανό να καλλιεργήσει την καλλιτεχνική αισθητική των παιδιών, καθώς έρχονται σε επαφή με ‘απαλές’ γραμμές και χρώματα. Η εικονογραφημένη μέθοδος με πλοκή και χιούμορ σε συνδυασμό με το απολαυστικό, ακουστικό υλικό που συνοδεύει το βιβλίο, δημιουργούν ολοκληρωμένο υλικό, κατάλληλο για μαθητές γενικής και ειδικής αγωγής. Ζωή Δαμοπούλου, Φιλόλογος- Ειδική Παιδαγωγός ΜΑ Ο Ηρακλής του Βιβλίου, ένας μαθητής του δημοτικού, είναι ένας πραγματικός σύγχρονος ήρωας της καθημερινότητας κάθε παιδιού στην εποχή μας. Τα παιδιά, που θα διαβάσουν αυτό το όμορφο Βιβλίο, θα μπορέσουν εύκολα να ταυτιστούν μαζί του και να ταξιδέψουν διαβάζοντας μια ιστορία πρωτότυπη και ξεχωριστή, που είναι εμπνευσμένη από την ελληνική μυθολογία, αλλά ταυτόχρονα διδάσκει με ευχάριστο τρόπο θεμελιώδεις κανόνες της γραμματικής. Οι κανόνες αυτοί, που πολλές φορές φοβίζουν όχι μόνο τα μικρά παιδιά αλλά και τους ενήλικες, μεταμορφώνονται εδώ σε ένα απολαυστικό και διασκεδαστικό παραμύθι που συνοδεύεται από όμορφες εικόνες, ζωγραφισμένες μάλιστα από την ίδια τη συγγραφέα που είναι ομολογουμένως πολυτάλαντη! Είναι εξαιρετική πρόκληση, για μια μάλιστα πολύ νεαρή συγγραφέα, να καταπιάνεται με κανόνες και τύπους που στην καλύτερη περίπτωση θεωρούνται δύσκολοι και πάντως απωθητικοί από τα μικρά παιδιά, που καλούνται να μάθουν μια δύσκολη γλώσσα σαν την ελληνική σε μια τόσο μικρή ηλικία. Στο τέλος σίγουρα καταφέρνει να κάνει κάτι δύσκολο να φαίνεται παιχνιδάκι και της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια γι’ αυτό! Σπυριδούλα Σουσούνη, Φιλόλογος Επιτέλους! Ένας τρόπος για να γίνει πιο προσιτή και ευχάριστη η εκμάθηση γραμματικής και ορθογραφίας Εξαιρετικό για μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες και όχι μόνο. Ένα Βιβλίο που αξίζει να υπάρχει σε κάθε Βιβλιοθήκη γιατί είναι βέβαιο ότι θα χρησιμεύσει σε μικρούς και μεγάλους. Ιωάννα Μαλανδράκη, (Εκπαιδευτικός), Πρόεδρος του Συλλόγου Asperger Χανιών Η φιλόλογος και ειδική Παιδαγωγός με εξαιρετικό Βιογραφικό και μεταπτυχιακές σπουδές στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία, έκανε τον δικό της άθλο. Κατάφερε να συγκεντρώσει όλη την γραμματική της γλώσσας μας σε ένα απίστευτα ζωντανό και απολαυστικό Βιβλίο που μαγεύει μικρούς και μεγάλους. Με εξαιρετικά σκίτσα και πολύχρωμες εικόνες με μοναδικό ταλέντο τα παιδιά δημοτικού και γυμνασίου αντιλαμβάνονται πολυαισθητηριακά και με παιγνιώδη τρόπο γραμματικούς κανόνες και φαινόμενα. Ο ήρωας της είναι ένας μαθητής με δυσλεξία, όμως το Βιβλίο απευθύνεται σε όλα τα παιδιά που η γνώση των κανόνων φαντάζει άθλος. Από την άλλη πλευρά, οι εκπαιδευτικοί τόσο της γενικής όσο και της ειδικής αγωγής, έχουν στα χέρια τους έναν παραμυθένιο οδηγό για να φτιάξουν δικά τους φύλλα εργασίας για εμπέδωση γραμματικών φαινομένων και να κάνουν το μάθημα διαφοροποιημένο και ενδιαφέρον. Οι «12 άθλοι ενός μαθητή» αποτελεί ένα Βιβλίο μοναδικό στο είδος του που έρχεται να καλύψει ένα τεράστιο κενό στον τομέα των εκπαιδευτικών βιβλίων και εκδόσεων, αποδεικνύοντας ότι μια χαρισματική παιδαγωγός με φαντασία ονειρεύτηκε και πραγματοποίησε τον δικό της άθλο μπαίνοντας στη θέση των παιδιών που δυσκολεύονται να κατανοήσουν τον τεράστιο όγκο του πλούτου της ελληνικής γραμματικής. Θεωρώ πως το συγκεκριμένο έργο δεν πρέπει να λείψει από τη Βιβλιοθήκη κανενός εκπαιδευτικού αλλά και γονιού αφού προσφέρει άφθονη γνώση και ψυχαγωγία. Αποτελεί επιπρόσθετα και ένα Βιβλίο εξαιρετικής καλλιτεχνικής αισθητικής. Συγχαρητήρια στη δημιουργό και την ευχαριστούμε για το εκπαιδευτικό αυτό εγχειρίδιο. Μαρία Πετράκη, Ειδική Παιδαγωγός, MSc Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας ΚΕΑΑΣΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ  Είναι μια πρωτότυπη συγγραφή Γραμματικής δομημένη στην εξέλιξη της γνωστής μυθοπλασίας των «12 Άθλων», που στοχεύει στην ενδυνάμωση των μαθητών/τριών του Δημοτικού Σχολείου, όσον αφορά την γλωσσική τους έκφραση με τον ορθό και κατάλληλο λόγο, σύμφωνα με τους κανόνες της Γραμματικής. Αναπτύσσει βήμα-βήμα τη γραμματική γνώση, καλλιεργεί το ενδιαφέρον των μαθητών για τη μελέτη των αντικειμένων με ευχάριστη προσέγγιση και ενθαρρύνει τα παιδιά με σχετικές μαθησιακές δυσκολίες στην γραπτή και προφορική έκφραση, για προτροπή και πρωτοβουλία σχετικών εργασιών! Κάθε σελίδα αποτελεί ελκυστική συνθήκη ενασχόλησης με τα επιμέρους γραμματικά φαινόμενα, αφού κυριαρχεί η πολύχρωμη ευχάριστη και υψηλού επιπέδου εικονογράφηση της ίδιας της συγγραφέως, στοιχείο που μετριάζει την αρχική εντύπωση της πολλής πληροφορίας ανά σελίδα. Το σύνολο του συγγραφικού έργου αποτελεί ένα επιστημονικό πόνημα με ορθότητα, διδακτική πληρότητα και παιδαγωγική προσέγγιση Λόγου και Εικόνας! Γιώργος Κανδαράκης, Δάσκαλος Η ελληνική γλώσσα….ένας ανεκτίμητος θησαυρός! Πραγματικός άθλος, ωστόσο, η ορθή εκμάθησή της! Ευτυχώς, οι μικροί και μεγαλύτεροι, ίσως, μαθητές έχουν τώρα τον διαχρονικό τους φίλο, τον Ηρακλή (που ξέρει καλά από άθλους!) πολύτιμο σύμμαχο στην προσπάθειά τους να εξοικειωθούν με τα απαιτητικά γραμματικά της φαινόμενα. Ο συνδυασμός γραπτού λόγου, εικόνας και ήχου που επιχειρείται ο’ αυτό το πρωτότυπο βιβλίο ακούγεται τουλάχιστον δελεαστικός και γεμάτος υποσχέσεις, ειδικά σε μια εποχή που τα παιδιά, από ολοένα και μικρότερη ηλικία, τείνουν να κατακτούν τη γνώση με τη χρήση πολυμέσων τόσο εντός, όσο και εκτός σχολείου. Εξαιρετικό και ως ιδέα και ως εκτέλεση το πόνημα της δημιουργού Δήμητρας Μαραγκουδάκη, που φαίνεται να έχει εισχωρήσει για τα καλά στις δυσκολίες του μέσου Έλληνα μαθητή. Και, επιτέλους, ένα βιβλίο γραμματικής γεμάτο χρώμα και εικόνες, όπου οι κανόνες ακούγονται όχι ως καταπιεστικές διαταγές που πρέπει να ακολουθήσεις για να γράψεις καλά στο διαγώνισμα, αλλά ως χρήσιμες συμβουλές για μια πιο εύκολη και διασκεδαστική πορεία προς τη γνώση, τη σωστή χρήση και κατανόηση αυτής της πολύτιμης για τον κάθε Έλληνα παρακαταθήκης, της μητρικής του γλώσσας. Χρυσή Δοκιμάκη, Φιλόλογος   Η Δήμητρα Μαραγκουδάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ρεθύμνου επιθυμώντας να ασχοληθεί με την ειδική εκπαίδευση πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ειδική Αγωγή (2014) και λίγα χρόνια αργότερα στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία (2018). Μέσα σ’ αυτό το διάστημα έμαθε τη γραφή Braille, εμβάθυνε με σεμινάρια στον τομέα της ειδικής αγωγής και εξειδικεύτηκε στην art therapy. Αγαπά πολύ τη ζωγραφική με την οποία ασχολείται από παιδί και δε χάνει ευκαιρία να εμπλέξει την τέχνη με το εκπαιδευτικό έργο. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως ειδική παιδαγωγός τόσο στην ιδιωτική όσο και στη δημόσια εκπαίδευση και δραστηριοποιείται εθελοντικά στον Σύλλογο Asperger Χανιών.

Γίνε κάποιος και θα δεις / Ανδρέου Ειρήνη

Έχω αμέτρητες φορές

αφήσει πίσω μου κακούς

με λόγια ψεύτικα

και κούφιες υποσχέσεις

κι είπα" άλλοι καλοί

να μ' αγκαλιάσουνε θα ρθούν. "

'Εχω αργήσει, μα 'χω πεισθεί

Άνθρωπο ούτε με κερί

να ψάχνω στέγνωσα

κι εγώ σαν Διογένης

κι αν θες να μην πονάς

σταμάτα να προσμένεις.

Γίνε κάποιος και θα δεις

να σ' "αγαπήσουνε" πολλοί

απ' την δόξα σου να κλέψουν

και Θεό να σε παινέψουν.

Σ̌αν είσαι άγνωστος κανείς

κι έτσι το σύστημα ανθεί.

Έτσι το σύστημα ανθεί

κι ότι σκουπίδι προωθεί.

Την αλήθεια την σκοτώνει

με κώνειο ή την σταυρωνει

Είθισται.....

γέρμα... / Κουφογάζου Φωτεινή

Λεπτή φλεβίτσα η ανάγκη

αιμοφόρο αγγείο, που σπάει με τόση ευκολία

είναι το αποδεικτικό, για ό,τι συμβαίνει μέσα μας...

Αθάνατος ο ήλιος στη Δύση του

ανακυκλώνει τις πορείες μας

κι η μέρα, φαντάζει επίδοξη στο γέρμα της

τυφλωμένη απ'το φως

Το καραβάκι, στο βάθος του Θερμαῖκού,

αμοιβή στα μάτια σου

ακριβές πάντα στη ρότα του

δίνει μιαν άλλη αίσθηση στην προσέγγιση...

Απλώνεις τη χαρά στο νερό

ξεδιπλώνεται στη γαλήνη του..

Οι άνθρωποι, μινιατούρες

χαμένοι στις σκιές τους

κι οι γερανοί, ξεμοναχιασμένοι φρουροί στο βάθος του λιμανιού

σταθεροί στις επάλξεις τους

Σ'αυτήν εδώ, τη μοναχική γωνιά

τα παρακάμπτεις όλα

προς χάριν ετούτης της ατέρμονης στιγμής..

Εικόνες και στιγμές απλωμένες ως εκεί,

που το βλέμμα ξαποσταίνει στη θέα τους........

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ / Ζωχιού Λυγερή

 

Πίνακας της Λυγερής Ζωχιού 

 

 

 ***

Στην καταχνιά της ματαιοδοξίας

η αποτυχία φώτισε τον δρόμο

 

.

 

Όσο έχει γοργό βήμα ο άνθρωπος

μη τον φοβάσαι

Δεν θα πέσει

 

.

 

Όταν δεν είχε πια κανέναν

ένοιωσε πως έβγαλε ένα δέρμα παραπάνω

 

.

 

Το ίδιο μέρος

είναι αυτό που χθες δεν ήταν το ίδιο

 

.

 

Ανάμεσα απο δυό ποτάμια στήσαν την κάθε μέρα τους

Μα ήταν πολύ δύσκολο γιατί είχε πολύ χειμώνα στην ψυχή τους

 

.

 

Μνήμες φωτός κρατώ μόνο

 

.

 

Να χαρίζω τα βήματά μου

Όχι να τα δανείζω

 

.

 

Δεν είναι κακή η λεωφόρος

Είναι που τά'χει πολλά στο πιάτο κι έτοιμα

 

.

 

Σήκωσε ο θεός τα κύματά του

σαν άκουσε

πως δεν θα πήγαινε η ''κόρη'' του στη θάλασσα

 

Λ.Ζ.

Καταραμένοι Ποιητές

Ας μιλήσουμε σήμερα για τους καταραμένους ποιητές. Ας αναφερθούμε σε εκείνους τους ποιητές που κατά κύριο λόγο, ζούσαν στο περιθώριο, στιγματισμένοι από ανθρώπινα πάθη όπως : το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, το έγκλημα, η βία η τρέλα,η Ομοφυλοφιλία,η αθεΐα και τελικά ο   θάνατος. Διαβάσαμε ότι το τυπικότερο ίσως στοιχείο ενός καταραμένου ποιητή δεν είναι παρά ο πρόωρος θάνατος. Αυτό μας οδηγεί στη σκέψη ενός μεγάλου Έλληνα Ποιητή, του Κων/νου Καρυωτάκη, που ο πρόωρος θάνατος (αυτοκτονία) έθεσε τέλος σε μια σπουδαία πορεία στον ποιητικό στίβο.

Πως όμως επικράτησε ο όρος Καταραμένος ποιητής; Στις αρχές του 19ου αιώνα και πιο συγκεκριμένα το 1832 ο Αλφρέντ ντε Βινύ ρομαντικός ποιητής, μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας, στο δραματουργικό του έργο του Stello (έργο που αποτελείται από τρεις νουβέλες)  αποκαλεί συλλογικά τους ποιητές ως τη ράτσα των παντοτινά καταραμένων από τους ισχυρούς της γης. 

Ως καταραμένους ποιητές η ιστορία έχει καταγράψει:

• Σαρλ Μπωντλαίρ ( Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 9 Απρ του 1821 και πέθανε στις 31 Αυγούστου 1867) 
• Πωλς Βερλαίν (Γεννήθηκε στο Μετζ στις 30 Μαρτίου 1844 και πέθανε στο Παρίσι στις 8 Ιαν 1896) 
• Αρθούρος Ρεμπώ ( Γεννήθηκε 20 Οκτ 1854 και πέθανε στις 10 Νοεμβρίου 1891) 
• Λωτρεαμόν (Ιζιντόρ Ντυκάς ) ( Γεννήθηκε στις 4 Απριλίου 1846  και πέθανε στις 24 Νοεμβρίου 1870),
•  Φρανσουά Βιγιόν ( Γεννήθηκε το  1431  και  εξαφανίστηκε το 1463)

Σε κάποιο ποίημά του  ο Βιγιόν αναφέρει 

"Στον τόπο μου ενώ ζω, είμαι πλέρια ξένος" 

ενώ σε άλλο :

είθε ο Θεός να λυπηθεί

έναν μας και όλους,  πιά νεκρούς.

Στον Ελλάδα ως καταραμένοι ποιητές αναφέρονται :

• Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης ο οποίος γεννήθηκε το 1888  στην Αθήνα και αυτοκτόνησε τον Γενάρη του 1944. Σε κάποιο ποίημά του αναφέρει: 

λυπήσου αυτούς, που, μια φορά,

με φτερά ζούσαν, και τα χάνουν,

και δεν τους μένει άλλη χαρά,

παρά η χαρά πως θα πεθάνουν…

 ενώ στο ποίημά του "Θάνατος" γράφει: 

Κι όπως κυλά στα βάθη του κενού μου, 
σαν άστρο φλογερό στον άξονα του, 
δε νιώθω πια παρά το Νου μου 
στην Απεραντοσύνη του Θανάτου. 

• Ο Κων/νος Καρυωτάκης:  Γεννήθηκε στην Τρίπολη στις 30 Οκτωβρίου 1896 και αυτοκτόνησε στην Πρέβεζα την 21ης Ιουλίου 1928 

Στο ποίημά του ΠΟΙΗΤΕΣ  γράφει:

 Πώς σβήνετε, πικροί ξενιτεμένοι!

Ανθάκια μου χλωμά, που σας επήραν

σε κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν...

• Ο Κωνσταντίνος Καβάφης (Αλεξάνδρεια, 29 Απριλίου 1863 - Αλεξάνδρεια, 29 Απριλίου 1933) (Για πολλούς ο σημαντικότερος Έλληνας ποιητής και για άλλους ένας από τους μεγαλύτερους του κόσμου)

Θα θυμίσω στίχους από το ποίημά του : 

Κεριά

....

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω

τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,

τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

     

 Η ποίησή τους, άλλοτε σκοτεινή, άλλοτε δυσνόητη και μυστηριώδης,  αναμοχλεύει τα ανθρώπινα πάθη και οδηγεί τις σκέψεις των ανθρώπων  σε δύσβατα μονοπάτια.

 

• Ο Γιώργος Μακρής ειλικρινά δεν μπορώ να ξέρω εάν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ανάλογα. Υπάρχουν αναφορές που τον φέρνουν ως μια προβληματική προσωπικότητα που όμως με τον χαρισματικό τρόπο σκέψης επηρέασε τον περίγυρό του, τις συναναστροφές του σημαντικά. Γεννήθηκε το 1923 και έθεσε τέρμα στη ζωή του το 1968. 

Γράφει στο ποίημά του: Εμείς οι λίγοι (1950) 

Είμαστε εμείς οι ονειροπαρμένοι τρελλοί της γης

μ τη φλογισμένη καρδιά και τα έξαλλα μάτια.

Είμαστε οι αλύτρωτοι στοχαστές και οι τραγικοί ερωτευμένοι.

Χίλιοι ήλιοι κυλούνε μες το αίμα μας

Κι ολούθε μας κυνηγά το όραμα του απείρου.

Η φόρμα δεν μπορεί να μας δαμάσει.

• Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στις 1 Ιουνίου 1940 και αυτοκτόνησε στις 3 Οκτ 1993. Ποίηση ασυμβίβαστη, στίχοι επαναστατικοί. Σκοτεινοί. 

γράφει : «Εμένα, οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα, στις ταράτσες παλιών σπιτιών,   Εξάρχεια, Βικτώρια, Κουκάκι, Γκύζη,   πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομύρια σιδερένια μανταλάκια,   τις ενοχές σας, αποφάσεις συνεδρίων, δανεικά φουστάνια, σημάδια από καύτρες,   περίεργες ημικρανίες, απειλητικές σιωπές…   κάνουν ό,τι λάχει».... 

και αλλού κραυγάζει:

Κανείς δε θα γλιτώσει.
Κι αυτό το μακέλεμα δε θάχει
ούτε μισό μισοσβησμένο Όχι.
Θα βουλιάζουμε–βουλιάζουμε–
κατακόρυφα με 300 και βάλε
σε συφιλιδικά νερά χωρίς τέλος
με αφορισμούς και χτυπήματα στο κεφάλι
απο διαμαντένιους σταυρούς τραβεστί πατέρων
γλείφοντας
υπογράφοντας
ικετεύοντας
κι ουρλιάζοντας ξεφτιλισμένα ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ.

πηγή: α.Βικιπαίδεια

     β. Άρθρο: Καταραμένοι Ποιητές οι Θεμελιωτές που συντάχθηκε από τον κο Σερδαρίδη Σωτήρη στις 16 Φεν 2013 http://inaoussa.gr/index.php/columns/skepseis/1226-kataramenoi-poiites-oi-themeliwtes