Χίλιες φορές χέρι να κεράσω
του κορμιού σου τη
διαδρομή.
Τι κι αν χαθώ μες στη ντροπή
με περιέργεια εξερευνητή
για βελούδινα σημάδια
θα κοιτάξω.
Κοιλάδες, ξέρες και
κορφές
λάμψη, θαμπάδα,
δροσερή
του πλούτου σου η αφή,
οι γλουτοί σου απλοί
καθημερινοί.
Τα όλα σου να χορτάσω.
Εσύ φταις!
Σε χειλιομετρώ πόρο
πόρο
μυρωδικά, τρέλες της
στιγμής.
Θα κάθομαι φύλακας
ολοβραδύς
να μη μπορείς, μονάχη
να σταθείς.
Μαζί σου, σάρκας
οδοιπόρο.
Γύρνα, πάψε να χαρείς,
δεν αντέχω άλλη φορά
να βουτήξω στα βαθιά.
Θα μου σπάσουνε τ’ αφτιά,
στον βυθό σου,
αμφορείς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου