Με δίχως μπάντα / Τζανετάκης Γιάννης

 

Πάρτε μου
το κεφάλι

να τελειώνουμε

ζω σ’ ένα φιλμ
βουβό

με δίχως μπάντα

σ’ ένα
κάστινγκ που

δεν παίρνει άλλο

Τα βράδια με κοιτάει / Τζανετάκης Γιάννης

 

Τα βράδια με κοιτάει
στις ραφές

πάω ν’ αφαιρεθώ
ξηλώνει

ΘΑ ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ / Τζανετάκης Γιάννης

 Ένα πρωί θα πάμε πάλι
στην παιδική χαρά
 
τώρα θα μου κρατάς
εσύ το χέρι
 
μη φύγω
-όπως φεύγουν οι μεγάλοι-
όλα απαράλλαχτα
 
οι κούνιες οι τραμπάλες
τα σχοινιά
 
θα είναι Κυριακή και θα φυσάει

Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ / Κώστας Γραμματικόπουλος

Έβγαλα τα στολίδια της άνοιξης από το σεντούκι

με την πρώτη βροχή.

Όλοι συμβούλευαν τι δεν πρέπει να γίνει.

Περίσεψε ο χρόνος της προσμονής.

Μία καταιγίδα απρόβλεπτη ανέβαλλε την γιορτή.

Δεν είμαι εντελώς χρήσιμος.

Απλά θέλω που και που να μ΄αφήνετε να φαντάζομαι

πως θα μπορούσε να ήταν η ζωή χωρίς το προβλέψιμο.

Σε εσένα μιλώ και στον άνεμο!

ΤΟΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ / Αλεξανδρής Γιώργος

 

Τούτος ο τόπος είναι μεγάλος,
έτσι όπως από παλιά φημολογείται.
Δεν τον ορίζεις με σύνορα και χάρτες
ούτε τον προλαβαίνεις με ταξίδια και περιγραφές
κι ακόμη δυσκολότερο να τον διαβάσεις
σε σημαδεμένες εποχές ιστορίας,
γιατί η κλειστή απεραντοσύνη του
είναι αγέρι του νότου από γόνιμες θάλασσες,
γέννα του βορρά από θυμωμένους ουρανούς
κι έρχεται μπροστά από το χρόνο
κι απ’ όλες τις γενιές που ακολουθούν.

Τούτος ο τόπος είναι όμορφος

έτσι όπως από παλιά ιστορείται.
Τον κατανοούν απείθαρχα πνεύματα,
τον νιώθουν αβόλευτες ψυχές
κι ακόμη περισσότερο στ’ ανθρώπινο μεγαλείο,
ανοχύρωτος σε παραλογισμούς και υστερίες
έκθετος σε ανήκουστα δεινά και κρίσεις,
προσπερνά με αξιοπρέπεια και αντοχές
τις ευθύνες και τη μεμψιμοιρία
και δεν ξιφομαχεί με είδωλα  και σκιές
ούτε και λύτρωση στο γδικιωμό γυρεύει.

Τούτος ο τόπος είναι ανθρώπινος
έτσι όπως από παλιά αναγνωρίζεται.
Δυο δρασκελιές ασυμμάζευτη γειτονιά
και μια οργιά αφύλαχτο καταφύγι,
να φτάνει η ανατολή γερόντισσα στους καημούς της
κι η δύση ξιπασμένη νια στον αυτισμό της,
κι ακόμη δικαιότερο του αληθινού,
πόρτα ανοιχτή στο άναρχο και το συνειδητό,
με την ανθρωπιά  διάφορη από τη βία της τάξης
και την  απείθεια στα μικρά και τα φτωχά,
φιλότιμο χωρίς ύστερα και προβολές στο μέλλον.

                       Γιώργος  Αλεξανδρής