Αλεξάνδρα Μπακονίκα: Τρία (3) Ποιήματα

Στη ζωή ένα γύρο να κάνεις
οι ματαιοδοξίες μπόλικες, κάθε είδους,
ακόμη κι από ανθρώπους που δεν το περιμένεις,
διαλαλούν την πραμάτεια τους,
περιφέρουν την ευτέλειά τους.
Ματαιοδοξίες αιχμηρές που δεν συμμαζεύονται.

(ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ " Το τραγικό και το λημέρι των αισθήσεων" εκδ. Σαιξπηρικόν)

**

Πολεμοχαρείς και οργίλοι,
το γινάτι σας, το μεγάλο γιουρούσι,
ο αξεδίψαστος καημό σας
είναι να κινείτε τα νήματα.
Επεμβαίνετε,
ξεσπαθώνετε με τις αυθαιρεσίες σας.
Πολεμοχαρείς και οργίλοι,
τέρατα μίσους και καταστροφής,
όλη η παρτίδα εδώ γυρίζει:
να εδραιώνετε τον τρόμο
να κινείτε τα νήματα.

( ΞΕΣΠΑΘΩΝΕΤΕ συλ. "Ο κόσμος απροκάλυπτα"
εκδ. Εντευκτηρίου)

**

Με την ιδέα ότι ο εραστής της κρύωνε
απ' τον αέρα που φυσούσε καλοκαιριάτικα,
νοιάστηκε από μόνη της ν' ανεβεί να φέρει ζακέτα,
ψηλά απ' το δωμάτιο του ξενοδοχείου.
Ύστερα άλλο δρομολόγιο, ώσπου να διασχίσει τον κήπο,
να τον σκεπάσει.
Καταντάει υπερβολή τόση φροντίδα.
Απ' την άλλη μεριά όμως ο εραστής
που της χάριζε ευεξία, δεν λογαριαζόταν;

( Η ΖΑΚΕΤΑ συλ. "Θείο κορμί" εκδ. Διαγωνίου)