Ευαγγελία Πάσσαρη, «Μικρά καλοκαίρια»

 1.

Και η Δημητσάνας έχει αρχίσει να αδειάζει σιγά-σιγά. Όλο και περισσότερες πόρτες ενημερώνουν πως «Το κατάστημα θα παραμείνει κλειστό…», πάντα με έναν φοίνικα ή μια βαρκούλα τυπωμένα στο χαρτί. Η φασαρία από την Αλεξάνδρας μοιάζει πιο μικρή, πιο λίγη. Οι κύριοι με τους ελληνικούς καφέδες και τα ριγέ πουκάμισα κάθονται τώρα στα καφενεία των νησιών τους. Μονάχα εκείνοι, σταθερά κάθε πρωί, πίνουν τον καφέ τους και πασπαλίζουν το πεζοδρόμιο με το σουσάμι από τα κουλούρια τους, πριν την επόμενη βάρδια. Νοσηλεύτριες με πολύχρωμες στολές και νοσοκόμοι με χαρούμενα κροκς.

 

2.

Η Αθήνα είναι πανέμορφη τον Αύγουστο, ακούει να λένε όλοι. Ησυχία, λίγος κόσμος, γρήγορες μετακινήσεις. Σκέφτεται πως η άσφαλτος θα καίει και τον Αύγουστο, αλλά δεν θα φωτίζεται όπως τα λευκά, κυκλαδίτικα σοκάκια. Τα σκαλιά στις γειτονιές θα δροσίζονται από μπλε γιασεμιά που κολλάνε στα ρούχα, αλλά δεν θα γεμίζουν ποτέ από πεσμένες, φούξια βουκαμβίλιες. Το μπλε του ουρανού θα είναι το ίδιο, αλλά δεν θα συναντά καμία άλλη απόχρωσή του. Ναι, η Αθήνα είναι πανέμορφη τον Αύγουστο, συμφωνεί κάθε φορά.

Η Ευαγγελία Πάσσαρη γεννήθηκε το 1998 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Νεοελληνική Φιλολογία. Διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Fractal, Φτερά Χήνας, Ποιείν και Χάρτης. Επίσης, έχει συμμετάσχει στον ηλεκτρονικό τόμο Θα μου πεις την ιστορία σου; Ιχνηλατώντας το οικογενειακό παρελθόν (Εκδόσεις του Κέντρου Γραφής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, 2020) και κείμενο της βρίσκεται στον τόμο «Με μια σχεδία» Ανθολογία μικροδιηγήματος (Διαγωνισμός μικροδιηγήματος περιοδικού Σχεδία, 2020).