Στον Γιάννη Πατίλη
Ωραία θα ήταν, Γιάννη, να με έβλεπες
έστω για ένα νεύμα
-δε λέω για βλέμμα,
φεύγει γρήγορα ο συρμός,
τα μάτια θέλουν χρόνο-
μα για ένα νεύμα, είμαι εδώ με γένια που μεγάλωσαν.
Τίποτα, εσύ
στην αποβάθρα ακίνητος
θα τό `χεις μάλλον λερωμένο το μαντήλι σου
στην ξενιτιά της πόλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου