ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ

Σαν φοβηθώ, δειλιάσω, λυπηθώ
τρομάξω, οργισθώ κι απελπιστώ,

έχω τη Μάννα του Χριστού
καταφυγή, προστασία, παρηγοριά,
λιμάνι, σκέπη, καύχημά μου!

Το ακλόνητο στήριγμα στους κλυδωνισμούς
της σκέψης, της καρδιάς μου.
Η σωτηρία μου από τα τεράστια κύματα
που με τραβούν βουλιάζοντάς με.
Στις πολυποίκιλες ασθένειες,
στα βλαβερά πάθη του σώματος και της ψυχής,
άξια Γιάτρισσα, μοναδική.

Κεχαριτωμένη Παναγία,
Βασίλισσα Εσύ του ουρανού και της γης!
Αρχόντισα σεμνή, Κυρία των Αγγέλων,
Κλίμαξ το Θεού, Γέφυρα των Ανθρώπων!

Χαίρε Υπεράγαθε Παρθένε Θεοτόκε.
αγγίζοντάς με απαλά, παίρνεις τα δάκρυα της λύπης,
χαρίζοντας μου δάκρυα ευφρόσυνης ελπίδας.

Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε, Υπερευλογημένη
σαν τα αναφιλητά και τις κραυγές του πόνου
τα μεταβάλεις σε προσευχή, ύμνους, δοξολογία.

Χαίρε Αγνή, Άσπιλη, Αμόλυντη,
σαν την απελπισία εξαφανίζεις,
φωτίζοντας πλέρια την ελπίδα.

Χαίρε Παναγιά του Μαχαιρά, Παντάνασσα Οδηγήτρια,
Γλυκοφιλούσα Κόρη, Φανερωμένη Δέσποινα, Παναγία Σουμελά,
Αμπελακιώτισσα, του Κύκκου Παναγιά.

Χαίρε Γοργοεπήκοε, όταν στο χάος του γκρεμού
το χέρι σου απλώνεις σώζοντας κάθε δυστυχισμένο.
Δύναμη τότε επιστροφής, γλυκιάς λύτρωσης
προσφέρεις σε δρόμο καθάριο, λαμπερό.

Χαίρε Καρυουπολίτισσα, Μαυροβουνιώτισσα,
Ζερμπίτσα και Βαρνάκοβα,
σαν σου ανοίγεται η καρδιά,
ξεδιπλώνεται η ανθρώπινη ψυχή…
καθώς δυο πονεμένα μάτια σε κοιτάζουν,
δυο χείλη ψελλίζουν παρακλήσεις…
Εσύ είσαι εκεί. Πάντα δίπλα.
Ακούς κι αμέσως δίνεις λύσεις!

Ω Παναγιά Πανάχραντη!
φτωχές οι λέξεις, αδύναμα τα λόγια μου
μπροστά στο μεγαλείο σου, στα μύρια θαύματά σου!

Εύσπλαχνη Ελεούσα,
Ρόδον το Αμάραντον
Αρίστη μεσιτεία,
Εγκώμια σου πρέπουνε
κι Αγάπη ουρανία!!!

Ουρανία Μπούρτζινου

Συγγραφέας-Ποιήτρια