Σιμά στη δύση του καλοκαιριού,
στην φυλλωσιά της νιότης μου ξαποσταίνω.
Νοσταλγικό σεργιάνι βγαίνοντας η μνήμη
στον φλοίσβο πρωτόγνωρων κυματισμών,
αναμοχλεύει τρυφερά τη δροσιά της ψυχής μου.
Σε ρόδινη τροχιά φτερουγίζοντας ο
αναστεναγμός,
στο πρόσωπό μου χαμόγελο ανατέλλει
και φορώ ξανά τα σανδάλια της αντοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου