Σε άνιση μάχη ο χρόνος κι εγώ.
Χώμα, σκόνη με σκορπίζει.
Σε εύθραυστες διαβάσεις με ξεγελά.
Απατηλά όνειρα, απατηλά φεγγάρια
έρχονται, φεύγουν, πάλι έρχονται.
«Μια μέρα θα ηττηθείς!»
Οι μικρές χαρές σταλαγματιές βροχής
στα κουρασμένα χέρια μου.
Χρόνε, με αγκαλιάζεις, με πόση σκληρότητα!
Ασφυκτιά η ψυχή μου.
Ο χάρτης των αναμνήσεων ψέματα μικρά.
Με προστάτευαν από πλήθος δακρύων.
Σε ξέφρενο χορό, σε μάταιο αγώνα
ο χρόνος κι εγώ.
Αμείλικτα ακροβατώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου