Απόστολος Α.Φεκάτης : Τρία (3) ποιήματα

Μία τυχαία καρκινική γραφή

Άργησε να φτερουγίσει
η βδομάδα αυτή

παρερμηνείες δεν δόθηκαν

οι ομοιότητες την τύχη τους ζητούσαν

αγαπημένες στυγνές, λυπημένες
ανάσες

προέκταση ζωής

με την λαιμαργία
ζωσμένη στα σύγνεφα

νύχτες νηστικές

να θροίζουν

τον παρόντα χρόνο
για το υλικό της μνήμης.

Επιβολή της ανέμελης περπατησιάς..

**

Ήξερα,
πριν γεννηθώ
φεγγάρια δεν με περίμεναν

οι χαρές ξυπόλητες
στου πρωινού την συντροφιά
θα έντυναν την γύμνια μου

στα μάγουλα της υποκρισίας
την ώχρα θα τοιχοκολούσαν

και το χτύπημα στην πλάτη
σημάδι πόνου

για τον ερχομό
μιας ανθοφόρας γιορτής
για μυημένους ταξιδιώτες.

***

Κάθε που
μία πέτρα στη λίμνη
πέφτει
και οι κύκλοι αργοσβήνουν
ένας ρόδινος ίσκιος
αναδύεται μ' ατίθασα πέταλα
στη πρωινή
δροσιά του χιονιά.
Ένα ελαφρύ σαν πούπουλο
λευκό άνθος
αποχαιρετά τον Γενάρη.
Οι μάσκες ετοιμάζονται
να υποδεχτούν
έναν ατροφικό Φλεβάρη.