Μιλούσε δυνατά και καθαρά
κι όλοι
με θαυμασμό τον άκουγαν.
Ένα αεράκι δροσερό το βήμα της
Άρωμα απαλό η αναπνοή της.
Τόσο όμορφη
σαν του έρωτα θεά.
Τον κοίταξε για ώρα εκστατικά.
Δεν πρόσεχε τα λόγια του
μπορεί να ήταν και ανόητα
γεμάτα πλεονασμούς και κοινοτοπίες.
Μόλις τελείωσε
-τι ηδονή!-
Τον είδε από κοντά.
-Τι όμορφα τα είπατε.
-Είδατε τι υποστήριξα για τον Καβάφη;
Κι ήτανε βέβαιος
πως δεν θα πάρει απάντηση
από εκείνη,
που αλλοπαρμένη τον ατένιζε.
Ήτανε βέβαιος
πως μπήκε στην καρδιά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου