Καρφιά σκουριασμένα
Τής άφής σου
Κρατούν σφιχτά
Τήν αγαλλίαση
Στό άτελές μου
Μαραμένες
Μέρες
Ρωγμές
Σοβατίζω
Σκόνη στά δάχτυλα
Μένει
Στό ίδρωμένο
Πρόσωπο
Πλησίασμα θανάτου
Άδειάζει
Ή νύχτα
Βαστάει τόση παγωνιά
Ή άγάπη
Τόσα άπελπισμένα
Βράδια
Στά χέρια
Σημάδια
Κλειδώνω
Κάννες ψυχρές
Πολυβολείων
Μή γυρίσεις
Στό γκρεμό
Τών άλλων
Βαρύ κυλά
Τό δάκρυ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου