πιο πέρα, πιο πάνω κι έξω απ’ τον εαυτό σου,
κάτι ακόμη να προσμένεις,
κι όσο στον ωκεανό του χρόνου ταξιδεύεις
να ’χεις κάτι ακόμη να λαχταράς,
μ’ ελπίδα να χάνεσαι στ’ όνειρό σου,
μ’ αυτό να παιδεύεσαι στο ξυπνητό σου
και την πραγμάτωσή του να επιζητάς
με του χρόνου τη διαδρομή,
ω, δεν είσαι τίποτε άλλο, παρά μια θάλασσα νεκρή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου