(Η πένα )

Η πένα είναι βράδυ προφήτη στο όρος των Ελαιών
Η πένα δεν είναι , Εσταυρωμένη ανάσα , νεογέννητου ΄Ηλιου
Η πένα δεν είναι αόμματο ταξίδι ως τη Γη του Πυρός .
Η πένα σκαλίζει το χθες και οχυρώνει το αύριο .
Η πένα δεν αστειεύεται 12 μ.μ. στο 2000 άπειρο .
Η πένα σηκώνει τη σκαπάνη στα σύνορα των πολιτισμών .
Μιλάει με το Βούδα και το Χριστό .
Στα παιδιά , χαρτομάντηλα , μιλάει με πατέρα νταβά .
Η πένα σκηνοθετεί του πλανήτη το image ,
δεν έχει στρατό για πεδία μαχών ,
δεν έχει πρεμιέρα κααι πρόβα τζενεράλε ,
δεν είναι θέατρο σκιών
τον Αύγουστο σε παραλία .
Δεν είναι εκδότης πουτάνα από μάνα ρουφιάνα .
Η πένα σκύβει πάνω στο Κασμίρ , στα Φόκλαντ ,
στις Φαρόες , στο Ιράκ , στο Ναουρού μέσα στο φωσφάτο .

Η πένα σκύβει εκεί που οι πόρνες σταυρώνονται .
Η πένα δεν είναι υποτελές κρατίδιο
με πρόεδρο τζιτζιφιόγκο ,
δεν είναι γονυπετής προσκυνητής
σε εικόνες Αγίων ,
δεν είναι ανακυκλωμένο σκουπίδι
στη χωματερή του χρόνου ,
δεν είναι χαζοχαρούμενη προστάτιδα
σε πολυεθνικό παιδομάζωμα
δεν είναι μόδιστρος της ιστορίας ,
δεν είναι μανεκέν πολυεθνικών σαλονιών ,
δεν είναι ομοφυλόφιλα βράδια ,
δεν είναι Πόντιος Πιλάτος
δεν είναι ερωτευμένος δικτάτορας .
Η πένα ,
η πένα μου , δεν κάνει αστεία
τραγουδάει μετα σκυλιά
και τον άνθρωπο φτύνει .