ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ / Αλεξανδρής Γιώργος

 

Είν’ εύκολο ν’ αφουγκραστείς
ως οιμωγή τη μέρα .
Παραιτείσαι κι απουσιάζεις.
Κι ακόμα ευκολότερο
να την εκχωρήσεις ως συνήθεια.
Περιθωριοποιείσαι και ανακουφίζεσαι.
Δε θα σε βαραίνει η συμμόρφωση
σε μια επαναλαμβανόμενη,
βέβαιη και σώφρονα καθημερινότητα.
Δε χρειάζεται ν’ ανακαλύπτεις.
Έτσι κι αλλιώς ανέχεσαι.
Κι αντέχεις!
Πού κουράγιο για διαμαρτυρία!
Τα όρια του καθωσπρεπισμού
είναι πιο κοντά απ’ ότι φαντάζεσαι.
Θεσμική συμπεριφορά.
Το δύσκολο είναι να επινοείς
αυτό που θες ν’ ανακαλύψεις,
‑καθολικός αυτοπροσδιορισμός‑,
κι ακόμα δυσκολότερο να δημιουργείς
πέρ’ απ’ την ταυτότητα των δυνάμεών σου
και την υστεροβουλία της ελευθερίας σου.
Ενάλια οδός
η δοκιμασία της επιλογής.
Αμφίδρομη, αμφίσημη.
Το κενό της ζωής
και η πληρότητα του θανάτου.
Από την έκσταση του πόθου
στο δημιουργικό πάθος
και την επιβεβαίωση της αβεβαιότητας.
Ενάλια οδός
η σωστή ώρα της απόφασης.
Μονοσήμαντη.
Απ’ την παραδοχή του σεβασμού
στην αμφισβήτηση της αξιοπρέπειας.
Απ’ τις αναστολές και τις ενοχές
στον αδυσώπητα επώδυνο συμβιβασμό.
Η οντότητα και η αυθυπαρξία
ως αρμονία της κραυγής και της σιωπής
μέσ’ απ’ την αναζήτηση και την προβολή
της απόλυτης ταύτισης.
Κι είναι η ταύτιση αυτή,
προσωπική ελευθερία και ολοκλήρωση.
Η  υπέρβαση και ο συμβιβασμός.

          Γιώργος  Αλεξανδρής