Μαύρα ρυάκια κάτω από τα μάτια του
κόκκινοι βολβοί ερεθισμένοι απ’ τη μελέτη
κι όμως δεν του άρεσαν –λέει– τα βιβλία.
Ίσως γιατί όλα αυτά που οι άλλοι γράφαν
μπαίνουν μέσα του τον ζύμωναν τον αλλοιώναν
του πιάναν όλο το μυαλό αφήνοντας απόξω
τα εντελώς δικά του –ένα σωστό παράπονο
ένα ακράγγισμα από χέρι αγαπημένο
ένα βαρύ κρίμα μία μικρή χαρά– που πέθαιναν
χωρίς να πάρει είδηση κανένας σαν τα ψάρια .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου