της Μαρίας Πεπικίδου
Στο άγγιγμα
των προσδοκιών και των υποσχέσεων.
Στην έλλειψη
ικανοποίησης στην προσφορά των αγαθών.
Στη μοναδική
αλήθεια που σπάνια γίνεται γνωστή.
Στην
απελευθέρωση των κρυφών μου επιθυμιών.
Εκείνη που δε
μεταφράζεται ούτε με λέξεις, ούτε με εικόνες.
Πρόσεξε πως μ' αγγίζεις λοιπόν..
Γιατί σε αγαπάω πολύ!!
_Εμένα η ζωή μου είναι οι λέξεις
μου έχεις πει..
_Εμένα οι
λέξεις αυτές, είσαι εσύ.
Όλος μου ο κόσμος
μέσα εκεί._
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου