Εκεί που βύζαξα το φως του ήλιου για να ζήσω,
εκεί που εγονάτισα δυο χείλη να φιλήσω
εκεί σε βρήκα μια βραδιά να μου γελάς...
Εκεί που σμίγουν οι σιωπές και τρέμουνε για αγάπη
εκεί που μέθυσαν ψυχές και μίλησαν για πάθη,
εκεί σε είδα με το φως μου, να μιλάς...
Και δε σου μίλησα, μονάχα γέλασα
κι όμως τις διάβασες όλες τις λέξεις....
Εκεί που στάζει η μυρωδιά της πιο τρελής μας σκέψης,
εκεί που σκίζεται η καρδιά στο άγγιγμα της τέρψης
εκεί σε γύρεψα, στη γη τ’ Αυγερινού
Εκεί στην άκρη του γκρεμού, στ’ ατέρμονο το χάος
εκεί που τρέμει η καρδιά, μα γίνεσαι πιο πράος
εκεί σε λάτρεψα, στα χείλη τ’ ουρανού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου