Τα όνειρα φυτέψαμε
Μακριά από ήλιου αχτίδες
Λύγισαν, δεν ανθίσανε
Φρούδες όλες οι ελπίδες
Τα όνειρα μας χτίσαμε
Πάνω σ’ αφράτη άμμο
Γι’ αυτό και δεν αντέξανε
Γκρέμισαν ‘πέσαν χάμω
Τα όνειρα στεγάσαμε
Σ’ υπόγειες διαβάσεις
Μα βρήκαν’ αδιέξοδο
Και πώς να το περάσεις?
Τα όνειρά μας θέλαμε
Να ‘χανε λίγο χρώμα
Μα γκρίζα πάντα ήτανε
Και γκρίζα είν’ ακόμα
Κι αν κάθε μας προσπάθεια
Επήγε στα χαμένα
Ελπίδα , αγάπη έμειναν
Κάρβουνα αναμμένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου