Ποιος την ύστατη ώρα της νυκτός
θερίζει το χωράφι που σαλεύει στον βυθό μου
ποιος σημαδεύει το ζαρκάδι.
που κοιμάται αμέριμνο;
Τι ζητούν οι σειρήνες
τα διαβούλια κεκλεισμένων των θυρών
οι προβολείς και οι κάνες του εκτελεστικού
προς τι οι λυγμοί του φεγγαριού
πώς τρέμει ο ύπνος
και πώς εγώ ο δηλωμένος αγνοούμενος
ο πένητας του ανέμου
βρέθηκα μ’ ένα τραύμα διάττοντος δράματος
να ακροβατώ πάνω στην κόψη τόσων ήμερων
να κόβω πήχες απ’ την πίκρα μου
και να μετρώ το ανάστημα του ονείρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου