"Δεν
ήταν η μαγεία από τις σειρήνες που σε έτρεχε κοντά τους, ποτέ δεν είχαν
σημασία για εσένα/ απλά έψαχνες διέξοδο μέσα στις καταστροφές σου και
έτσι χανόσουν πάλι/ άλλοτε βαθιά σε κάποια μάτια, χειρότερα όταν έψαχνες
στα βάθη της ψυχής τους/ είναι κι η άβυσσος μια αγωνία, συμβιβασμένη με
την εποχή και τις εκπτώσεις μας/ χωρισμένος από τον εαυτό σου κρατάς
την αναζήτηση, ξεχασμένος οδοιπόρος στα τετράγωνα κάθε πόλης/ αφιλόξενος
δρόμος οι ενοχές, δεν κράτησες ποτέ καμιά για προσκέφαλο στα άστεγα
χρόνια σου/ φαντάσματα και σιωπές γίνονται οδηγοί στο μέλλον, μα εσύ
περνάς στο αδιέξοδο για ασφάλεια."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου