Το απελευθερωτικό αντίο.

Απελευθερωτικός αποχαιρετισμός του παλιού μου εαυτού είσαι εσύ,
που μέσα μου ζεις και τώρα πια σε διώχνω με αγάπη.

Ξενιστής του εγώ σου η ύπαρξή μου.
Εικόνα αποκρυσταλλωμένη των βιωμάτων μου,
που με στοργή σε περιέθαλψα και πήρα απ'τη λάμψη σου και την απόρριψή σου
μαθήματα ζωής.

Μου έδωσες χαρά και δάκρυα.

Πνοή αναγέννησης του είναι μου,
και τώρα ξέρω γιατί τα έφερες με εσένα...

Ατέρμονο παιχνίδι εξουσίας και ανισορροπίας

του θέλω και του πρέπει το μαζί σου.
Διχάλα ο δρόμος σου και πάλι οδηγεί στη διδαχή μου.

Θα σταθώ στη μέση για λίγο ακόμα...
Ίσως σε δω στην άκρη του νέου δρόμου...
Ίσως σε προσπεράσω με ένα σοφό αντίο απελευθερωτικό...

Σ’ ευχαριστώ που ήρθες τότε και ήσουν παλιά.
Μου χάραξες δρόμο ελευθερίας...
Σου χαρίζω τον καινούργιο μου εαυτό!
Εδώ είναι, μπροστά σου.
Στη διχάλα...