απροστάτευτος

Προστατευμένος
από το φως του ήλιου
μέσα στους τέσσερεις μεγάλους τοίχους
με τα κάδρα

τραπέζια, φρούτα, θάλασσες, βουνά, βροχή ένα θέατρο
κι ένας ήλιος

ανασαίνουν ελεύθερα
μες στα κάδρα
και μαζί τους κι εγώ.

Το λευκό χρώμα στους τοίχους
εκτελεί σωστά το καθήκον του
να φωτίζει.

Έξω στο δρόμο
βλέπω έναν άνθρωπο να βαδίζει
απροστάτευτος
μέσα στη λευκή φωτοδρομία του ήλιου.

Και στις σταγόνες του ιδρώτα του να διαχέεται
σαν σιωπηλή διαδήλωση
η μυρωδιά του ακύμαντου ουρανού
εκείνης της καλοκαιρινής μέρας.

Γυρίζει
με κοιτά
και συνεχίζει.