Μην κρεμάτε το μπλε
Τόσο απότομα
Θα μας πλακώσει ο ουρανός
Μην πληγώνετε το ροζ της επιθυμίας
Με τόσο μαστίγιο
Απότομα θα συρρικνωθεί,
θα ζαρώσει
Μην προσπερνάτε το κόκκινο
Με σπασμένα τα νεύρα
Θα στενέψει η διαδρομή,
θα τελειώσει
Μην ξεζουμίζετε το πορτοκαλί
Με τόση αυθάδεια
Πάλι θα διψάτε,
αχόρταγοι!
Μην εξαντλείτε το κίτρινο
Πάνω στις λάμπες του δρόμου
Κάποιος θα τυφλωθεί απόψε,
Θα σκοντάψει
Και… θα την πληρώσετε ακριβά
Την πουτάνα τη νύφη
Μη λερώνετε το άσπρο της,
κάτι θα βάψει
Το λευκό που αφήνουν τα σύννεφα
Μην το κάνετε μπάλες μαλλί
Κάποια στιγμή θα τις τραβάτε
Τις γκρι τις περούκες
Και το καφέ?
Γιατί το κουμπώνετε τόσο
Στενά στα τελάρα?
Θα φουσκώσει το πορτραίτο,
Θα σκάσει!
Ααα.. Μην τα βάφετε μαύρα
Δείτε το πράσινο
Αγγίξτε!
Είναι λένε άγουρο,
Ατίθασο,
Ονειροπόλο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου