[Ι]
Αγαπημένη εσύ εν γυναιξί
γυναίκα μου πανέμνοστη κυρά
να πιω νερό στη χούφτα σου
και σάλιο στο φιλί
να γλείψω δάκρυ δάκρυ μου
κι αλάτι να φανερωθώ στο κύμα
σε μια μεγάλη θάλασσα
που τη χτυπάνε τα βουνά
με δώδεκα ποτάμια.
[ΙΙ]
Γλυκό νερό γλυφό νερό
αμίλητο νερό της λησμονιάς
αλλά η δίψα δίψα.
Γνέθε τα μαλλιά της γνέθε
γύριζε λιγνό μου αδράχτι
δίπλα στο κύμα τ’ αρμυρό
κοντά σε ήσυχο ποτάμι
στον στοιχειωμένο ίσκιο της συκιάς
στον τρούλο μιας βασιλικής βελανιδιάς
στον ίσκιο μιας χρυσής καλαμωτής
στη μυρωδιά βρεγμένης ψάθας
στον ήχο μιας σχισμένης τέντας
στον ίσκιο ενός υπόστεγου
από φτέρη και άνεμο
από τσίγκο και βροχή
από ελενίτ.
Γύριζε λιγνό μου αδράχτι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου