"Και μετά; πάντα θέλεις να μαθαίνεις τη συνέχεια, βαρέθηκα/ ξέρεις ότι
αγάπησα πολύ κι εκτέθηκα πολύ, έτσι έγινε/ όμως δεν έκλεισα την πόρτα
ποτέ, ίσως να έπρεπε, ίσως όχι/ όμως αυτή η σύγχυση ήταν έρωτας και
εμμονή, μαζί όπως οι ανάγκες μας/ λες φεύγω και μετά κλείνεις την πόρτα
και την αγκαλιάζεις, σαν να τη γνώρισες εκείνο το λεπτό/ πόσο αδύναμα τα
λάθη μας κι οι εποχές ένα ρολόι, που χαλάει πάνω μας/ θα με βλάψει η
τόση έκθεση, ε και τι με νοιάζει, στο απροχώρητο μεγάλωσα/ και αύριο θα
είμαι έτσι και πάντα και για πάντα διαψεύδομαι δυστυχώς/ και μετά;
φτάνει πια κουράστηκα ανάμεσα στις ερωτήσεις σου/ αναζητώ μια φωτιά, να
πέσω μέσα να καώ, με περισσότερη αγάπη."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου